18. Magia nie istnieje!

[Akayla]

- To prawda - przytaknął Elra, notując. - I daje nam dokładnie taki poziom kontroli, z jakim osobiście czuję się bardzo komfortowo, bez przesadnego obciążania nas jednocześnie. W gruncie rzeczy, świetnie się spisał ten nasz Rodorm z tworzeniem fundamentów nowego państwa.

Wyciągnął nową kartkę - teraz musiał napisać ładny list i przepisać na niego listę poprawek bez skreśleń.

[Los]

- Ktoś mógłby pomyśleć, że dostał swoją pozycję ze względu na kompetencje - stwierdziła nieco kwaśno Dana. - Co jeśli nie złoży dymisji?

[Akayla]

Elra mruknął.

- Zastanowiłbym się czy wcześniejsze powołanie go było konstytucyjne skoro nie było konstytucji.

[Los]

Dana prychnęła z rozbawieniem.

- Prawo nie działa wstecz - stwierdziła. - Pozwiemy go najwyżej. Przed sądem - dodała. - Nie przeszkadzam ci. Pójdę zajrzeć do kuchni, jak tam obiad i omówię z Basharem, co możemy zrobić żeby jednak przygotować nasz letni dom na wakacje. Wieczorem masz przymiarki krawieckie - dodała radośnie.

[Akayla]

- Już się cieszę - zapewnił ją Elra, machając na pożegnanie.

*

Tymczasem Syrus pojawił się na okręcie Mauli, ubiegać się o audiencję. Miał sprawę.

[Los]

"Okruch Lodu" był pusty i cichy. Lukas leniwie opierał się o burtę.

- Jest na lądzie - powiedziała Syrusowi, wskazującą Maulę, doskonale widoczną dzięki niemałemu orszakowi załogi, pogrążoną w rozmowę z grupą krasnoludów.

Ląd wyglądał jak wielki plac budowy, pełen dymu, kurzu, kopanych dziur i wypalanych cegieł.

[Akayla]

Syrus podziękował, zmienił się w kruka i poleciał ku niej.

- Czy znajdziesz dla mnie chwilę, pani? - zapytał, krążąc leniwie nad głowami zgromadzonych. - Możemy mówić choćby i tak, to wystarczy.

[Los]

- Oczywiście - zapewniła Maula. - Co masz dla mnie, Kruku?

[Akayla]

- Dwie rzeczy - przyznał Syrus. - Pałac wezwał Namiestnika, krążą plotki że Freya wreszcie odpowiedziała na jego obietnicę demokracji i wypowiedziała weto. Ale nic nie jest jeszcze potwierdzone. A druga sprawa bardziej dotyczy mnie - przyznał. - Pani, powinienem wypowiedzieć służbę u korony póki udaje mi się utrzymać naszą współpracę w tajemnicy. Mają cholernie dobrych szpiegów, więc wszystko prędzej czy później wyjdzie na jaw, a jeśli nic do tego czasu nie zrobię, zawloką mnie przed sąd za zdradę i defraudację państwowych funduszy. Nie przydam ci się w lochu lub martwy. Chciałem cię uprzedzić.

[Los]

- W porządku. Dziękuję ci - powiedziała Maula. - Dostałam wiadomość z Pajęczyny. Ostrożnie, ale jednaj czynią zakusy, żeby mi tu kogoś przysłać. Twoja służba u mnie zapewne zostanie zauważona, ale utrzymajmy to w tajemnicy tak długo jak to możliwe. Nie zależało mi na tym szczególnie, ale po rozmowie z tym śmiesznym monarchą z południa już zależy. Dość jasno dał mi do zrozumienia, że nie jestem częścią tej rodziny. A skoro tak, nie ma między nami rozejmu.