18. Magia nie istnieje!

[Akayla]

- Czemu nie żyję zgodnie z tradycjami? - zapytała mała. - Jesteśmy z mamą tylko w gości przecież. I chodzimy na modły codziennie - zauważyła.

[Los]

W gości. Jasne.

- Tylko tego by brakowałoby, żebyś nie chodziła na modły! Święte Duchy byłyby bardzo smutne - powiedział. - Widzisz, nie mieszkasz w haremie, nie chodzisz na ćwiczenia, nie pracujesz we wspólnocie, nie poznajesz dziewcząt w swoim wieku... Nie wiem, mała, tak sobie marudzę.

[Akayla]

- Ale normalnie robię tak przecież - zaoponowała Fariha. - A dziewczyny w moim wieku są nudneeee - dodała. - Nie da się z nimi bawić ani rozmawiać normalnie bo się boją. Z chłopakami z haremu może by się dało, ale oni nie chcą bo jestem dziewczyną - dodała smętnie i oklapła. - Powinnam być chłopcem, prawda? Byłoby lepiej, gdybym była.

[Los]

- Nie - zaprzeczył Alim. - Co za pomysł, mała. Dziewczyny w twoim wieku są rzadko takie odważne jak ty. Tą lekcję pojęłaś dość szybko, pewnie dlatego że jesteś mniej podatna na śmierć - przyznał. Westchnął. - Wiesz, jako Czerwoni, nie zawsze robimy rzeczy, które są dla nas ciekawe, wygodne, fajne i bezpieczne. My, starsi Czerwoni, może sprawiamy takie wrażenie, bo znamy dobrze wartość poświęcenia. Tego właśnie ma uczyć życie w świątyniach, we wspólnocie. Że nie robi się tego, co dla nas wygodne, fajne, ciekawe i bezpieczne, ale raczej to, co trzeba, co należy, co jest słuszne. Bycie Czerwoną lub Czerwonym... Oznacza poświęcenie, absolutne poświęcenie dla Prawdziwej Wiary. Jest to najgłębsza forma przeżywania naszej religii. Kiedyś staniemy w końcu przed Świętymi Duchami i każdy nasz czyn będzie nam policzony... I nie będzie my wtedy mogli powiedzieć, że jakaś cnota akurat nie była dla nas wygodna w danym momencie. Będziemy sądzeni nie według własnych zachcianek, ale wedle słuszności. A teraz... Chcesz, żebyśmy wstąpili na lody?

[Akayla]

- A mają takie którymi się nie struję? - zapytała markotnie.

[Los]

- Tak - zapewnił Alim, wprowadzając ją do lokalu, gdzie faktycznie obok chłodziarki ze zwykłymi lodami stała druga, z lodami z krwi. - Wybierz sobie... Między kobietą, mężczyzną i osobą bojącą się igieł najwyraźniej.

[Akayla]

Ta wiadomość wreszcie poprawiła małej humor. Zastanawiała się chwilę.

- Kobietę - zdecydowała wreszcie pogodnie. - A ty jakie chcesz, tatusiu?

[Los]

- Waniliowe z cynamonem - powiedział Kellam. - To fascynujące - dodał, płacąc za lody i podając małej jej porcję. - Jest różnica między krwią osoby bojącej się igieł a zwykłą?

[Akayla]

- Tak - przytaknęła, z podziękowaniem biorąc rożek, do którego zresztą zaraz się przyssała. - Znaczy, to że akurat igieł raczej nie ma znaczenia, ale im bardziej ktoś się boi, tym bardziej zmienia się smak krwi - sprecyzowała. - Albo jeśli ktoś jest bardzo szczęśliwy, albo smutny, albo zły. Albo jak zjadł dużo czegoś słodkiego, to krew też się robi słodka.

[Los]

- A jaką lubisz najbardziej? - zagadnął Alim.