18. Magia nie istnieje!

[Akayla]

- Powiedzmy, że empatyzuję z Basharem - mruknął Elra, krzywiąc się lekko. - Z dobrych wieści - dodał, żeby zmienić temat - Nithael poinformował mnie że według niego proponowanie mu tej pozycji kiedy mu nie ufamy tylko ponieważ nie mamy nikogo lepszego to błąd, ale się zgodził. Więc mamy Sędziego.

[Los]

- Cóż, taki był nasz powód, więc... - Dana wzruszyła ramionami. - Możemy ich w ogóle legalnie wychłostać?

[Akayla]

- Chyba tak - przyznał Elra. - Nie przypominam sobie żeby Nithael uchwalił jakiekolwiek prawo które by tego zabraniało. Za to Hatsze w mowie powitalnej dziś rano obiecała uchwalenie kodeksu pracy jako swojej pierwszej ustawy więc całkiem możliwe że to ulegnie zmianie. Ale nie karz ich, proszę - dodał błagalnie.

[Los]

- Ustaw to na jutro rano - burknęła Dana. - Może mi przejdzie do wtedy - dodała łaskawiej, otwierając książkę. - I poprosisz, żeby ktoś przyniósł herbatę?

[Akayla]

Elra potaknął i zawołał służącą, żeby przyniosła Danie picie. I wzięła pościel do prania.

- Jesteś pewna? - zapytał ją jeszcze. - Szkoda mi Bashara. Wiesz jaki on jest wobec nas lojalny. A to on im kazał. Z troski o ciebie.

[Los]

Dana wzruszyła nieznacznie ramionami, biorąc na kolana Sarenkę i Ćmę. Nie była pewna.

- Nie. W porządku. Niech sobie chodzą wolno po zignorowaniu moich rozkazów.

[Akayla]

Elra w duchu odetchnął z ulgą.

- Mieli jak najlepsze intencje, nie mam wątpliwości - mruknął polubownie. - Dziękuję, kochanie - dodał, pochylając się by ucałować ją czule.

[Los]

- Cóż, powinieneś podziękować im - burknęła Dana, wcielenie much w nosie.

[Akayla]

- Tobie za łaskę - objaśnił Elra łagodnie. - Mogę zrobić dla ciebie coś miłego? - zapytał przymilnie.

[Cerro]

- Nie zrobiłam tego, żeby się wymienić na "coś miłego", a teraz chcę poczytać - zgasiła go skutecznie Dana.

Zresztą nadeszło wybawienie w postaci Bashara.

- Wasza wysokość, Oświecony prosi o widzenie - powiedział z ukłonem.

Dana westchnęła i złożyła książkę.

- Przyślij garderobianą, pobrudziłam się krwią - poleciła. - A on niech chwilę gdzieś wygodnie poczeka, przynieście mu herbaty czy coś. Pewnie dostał list od ojca - mruknęła do Elry, kierując się do garderoby.