16.2: Wywiad z wampirem

[Cerro]

Złote Imperium

- Słyszysz to? - spytała Dana Elrę. - Już myśli o tym, żeby być niemiła! Tak, Orzeszku, bądź miła - potwierdziła.

[Akayla]

Złote Imperium

Elra zachichotał.

- To ty dajesz się jej ustawiać! - zażartował.

- Ależ, ja tylko potwierdzam życzenia mojej pani - zapewniła Orzeszek miękko, z czcią całując Danę w złączenie pośladków. - Czy mógłbyś podać mi pudełeczko z zabawkami? - poprosiła Elrę, nie przerywając czułego masowania. Za to przeniosła się z nim trochę wyżej, na plecki Dany.

- Pewnie - potaknął pogodnie i poszedł. Wrócił chwilę później. - Proszę, przebieraj - zachęcił.

- Dziękuję - odrzekła Orzeszek grzecznie i otworzyła pudełko. Wybrała sobie z niego dwie podłużne zabawki z runami. Jedną z nich naoliwiła starannie.

Jeszcze przez chwilę pieściła pośladki Dany, nim pomału, delikatnie, wsunęła między nie pierwszą zabawkę. Potem zaś wygłaskała i wycałowała starannie wnętrza jej ud, przed umieszczeniem drugiej na jej miejscu. Kiedy skończyła, przeniosła się, masować czule stópki Dany, póki zabawki się rozgrzewały.

Po chwili takich dość niewinnych czułości, Orzeszek obróciła Danę z powrotem na plecy - delikatnie - i zabrała się do intensywniejszej pracy, starannie i z uczuciem pieszcząc ją całą, ustami, dłońmi, własnym biustem. Często wracała przy tym między jej nogi, miziać tam, żeby wspomóc trochę efekty pracy rozgrzanych już zabawek.

[Cerro]

Złote Imperium

Dana była wciąż bardzo wydelikacona i reagowała w bardzo... entuzjastyczny... sposób na starania Orzeszka. Po wszystkim była zaś bardzo zmęczona i pokryta potem, i kiedy Orzeszek zabrała w końcu zabawki, powiedziała tylko:

- Idźcie sobie. - I zwinęła się pod kawałkiem płaszcza Elry, co trochę utrudniało pójście sobie.

[Akayla]

Złote Imperium

- Ummm... - mruknął Elra, podczas gdy Orzeszek z niewinną miną zajęła się chowaniem zabawek. Kiedy skończyła, poszła się ubrać. - Trzymasz mnie za płaszcz. I mamy tylko jeden klucz - zauważył łagodnie. - Jeśli chcesz, możemy trochę tu z tobą posiedzieć. A potem moglibyśmy wybrać się razem do łaźni, hmmm? - zaproponował ciepło.

[Cerro]

Złote Imperium

- Jestem zmęczona - powiedziała cicho Dana. - Ale chyba powinnam się umyć - przyznała, gramoląc się na nogi. Nie zdołała tego zrobić na swoich obcasach, więc usiadła na chwilę, żeby zdjąć buty, w drugą rękę chwyciła swoje ubranie i zawahała się. - Mam moralnego kaca - powiedziała jednak szeptem. - Chyba będę musiała się napić dzisiaj przed snem.

Uśmiechnęła się do niego blado i poszła do kantorka.

[Akayla]

Złote Imperium

Elra poszedł za nią. Też musiał się przebrać.

- Tak źle...? - mruknął cicho, obejmując ją ramieniem. - Powinnaś była przerwać nam wcześniej. Chcesz to z nią przegadać...? To mógłby być dobry moment - zauważył łagodnie. - Może poczułabyś się chociaż trochę lepiej.

[Cerro]

Złote Imperium

- Wcześniej tego nie czułam. I nie, chyba nie - powiedziała Dana. - Nie chcę, żeby się przejmowała. Wygląda, że ma się dobrze, a ja sobie poradzę. - Uścisnęła krótko jego rękę. - Wiesz co? Boję się. Strasznie się boję. Tego, że może już nie potrafię czerpać radości z naszej komnaty. Tego, że muszę iść do Świątyni. Tego, że mam poczucie takiej przepaści między nami. Chciałabym nigdy nie wpaść do tamtej studni.

[Akayla]

Złote Imperium

Elra przyciągnął ją do siebie i przytulił mocno.

- Już dobrze - wymruczał łagodnie, głaszcząc ją po włosach. - Jestem przy tobie. Nie bój się. - Ucałował ją czule w czubek głowy. - I przepraszam, że tak zwaliłem na ciebie tę Świątynię.

[Cerro]

Złote Imperium

- To nie tak, jakbyś ty mógł się tam zamknąć na nie wiadomo jak długo - stwierdziła cicho Dana. - Jesteś potrzebny tutaj, ja niezbyt, więc tak należało zrobić.

[Akayla]

Złote Imperium

- Będzie mi cię brakować przez ten czas - mruknął cicho, bo nie mógł się za bardzo spierać z tymi argumentami. Milczał chwilę. - Masz dołka, co? - zapytał miękko, nie przestając głaskać.