19: Płynne przejścia od podróży łódką do apokalipsy

[Akayla]

Pamięć

- Ja... ja wiem - mruknął miękko Elra. Sam przecież czuł podobnie. - Ale... kochanie, nawet kiedy Czerwoni idą na wojnę i tracą trzy czwarte dorosłych mężczyzn, ich dzieci pozostają bezpieczne, schowane głęboko razem z kobietami. Wiem, bo widziałem jak to wyglądało w czasie wojny czteroletniej, nawet wtedy ich najmłodsi przetrwali. Dlatego to proponuję, przecież nie posłałbym go na front - oburzył się na samą myśl. - A jeśli spędzimy tu chwilę nad zaklęciami szukającymi i dowiemy się dokładnie jak działają, być może byłabyś w stanie uchronić Leesa od odkrycia tą drogą. Wtedy wmieszałby się po prostu gdzieś między młodzież i przeczekał.

[Akayla]

Pamięć

Dana mruknęła.

- Zupełnie mi się to nie podoba - poinformowała. - Ale zgadzam się z tobą. Pod warunkiem, że Karai zgodzi się nim zaopiekować. - Milczała chwilę. - Lub Syrus - dodała, nie wierząc we własne słowa.

[Akayla]

Pamięć

Elra spojrzał na nią ze szczerym zaskoczeniem. Kompletnie się tego po niej nie spodziewał. Potem uśmiechnął się miękko.

- Oczywiście. Poślemy Ravkena żeby się zapytał, Kaede i Jon pewnie są jeszcze w tym całym laboratorium - zapewnił ją łagodnie i ucałował czule. - Wracajmy do niego.

Kiedy wrócili, Elra usiadł przy Leesie.

- Matka zgodziła się żeby cię odesłać z powrotem, Lees, ale pod pewnymi warunkami - zaznaczył. - Musimy się jeszcze zorientować w pewnych rzeczach i zostaniesz tu z nami dopóki tego nie zrobimy. Potem trafisz pod opiekę Czerwonych, zostaniesz z nimi i nie będziesz się wychylał dopóki to nie stanie się bezpieczne. I to Czerwoni zdecydują, kiedy to nastąpi. W porządku?

[Akayla]

Pamięć

- A co z Fabią? - spytał Lees, gotów w takim układzie rozpocząć twarde negocjacje.

[Akayla]

Pamięć

- Upewnię się, że jest bezpieczna, obiecałem Isaku - uspokoił go. - Niemniej, nie martwiłbym się o nią przesadnie, jeśli będzie potrzebować pomocy, rodzina na pewno ją wesprze.

[Akayla]

Pamięć

Lees doszedł do wniosku, że lepiej będzie mu się jednak rozmawiało z Karaim. Kiwnął wobec tego głową i powiedział:

- No, w porządku. To kiedy mogę wracać?

[Akayla]

Pamięć

- Kiedy będziemy gotowi - mruknął Elra. - Potrzebuję trochę czasu, Lees, kilka dni, może tygodni. Ale nie martw się tym. Między Nowym Światem a tym wymiarem panuje znaczna rozbieżność czasu. Tam będzie wciąż ten sam dzień, kiedy zniknąłeś.

[Akayla]

Pamięć

Być może pełnia nadejdzie szybciej.

- Dobrze - powiedział Lees. - Mogę na razie zostać tutaj?

[Akayla]

Pamięć

- Nie widzę problemu. Ty, kochanie? - zwrócił się do Dany.

[Akayla]

Pamięć

- Nie - powiedziała cicho Dana.

- Idę z nim - oznajmił Neb Taui.