19: Płynne przejścia od podróży łódką do apokalipsy

[Cerro]

Pamięć

- Problem w tym, że nawet jeśli książę Isaku nie zdradził w Wojnie Czteroletniej, jego działania przyniosły nam wymierne straty i trudności - rzekł Karai. - Dlatego najbezpieczniej jest założyć, że stanowi zagrożenie. Jeżeli natomiast to jakiekolwiek pocieszenie... to nie jest dokładnie ten książę Neatan, którego znaliśmy. Sam siebie zaskoczył, całkiem dosłownie.

[Akayla]

Pamięć

Elra skrzywił się.

- Niewielkie, sle dziękuję - zapewnił i mruknął. - Zostań na przyjęcie, Oświecony - dodał. - W Nowym Świecie i tak minie zaledwie kilka minut. Potem zejdziemy do mnie do pracowni, bo mam coś dla ciebie.

[Cerro]

Pamięć

- Cóż, w porządku - powiedział Karai.

Przyjęcie wydawało mu się czymś odrealnionym i takie też było. Grała dworska, skoczna muzyka, stoły zapełniały się wykwintnymi daniami, a wokół toczyły się rozmowy o rozmaitych drobnych sprawach. Niekiedy pojawiały się wspomnienia, traktowane jak dobrzy kumple przez większość towarzystwa. Przepych, piękno i kompletna beztroska nie mogły bardziej odbiegać klimatem od przygniecionego troską miasta, z którego Karai przybył.

Była już późna noc - a właściwie bardzo wczesny poranek - kiedy zeszli z Elrą do pracowni. Dana została przy stole, dopijając resztki wina, jakby uraczyła się nim za mało, a Kellam usiadł obok niej. Miał pewien interes.

[Akayla]

Pamięć

Pracownia Elry mieściła się pod ich pałacem - przez ostatnie lata Elra chciał spędzać większość czasu z rodziną, nie zaprzestał jednak swoich badań. W fabrykach, które wzniósł w pierwszych latach też zresztą bywał, choć to głównie w celu uzupełnienia ich mocą. Poza tym działały same.

Pomieszczenie pełne było ksiąg, różnych dziwnych sprzętów, potrzaskanych kryształów białej mocy, szkieł i metalu. W zasadzie panował w nim jednak porządek. Głównie ponieważ Elra zatrudnił moc wymiaru do sprzątania.

Faraon podszedł do dużego stołu i podniósł z niego drewnianą ramę. Wprawiono w nią mapy Nowego i Starego Świata, a na górnej krawędzi lśniły też dwa zestawy run.

- Lokalizator - wyjaśnił Elra, dotykając runy z boku ramy. W efekcie na mapie zaświeciło się kilka punktów. - Nie mam jak znaleźć samego Neatana... więc go nie szukam. Szukam tworów generujących czarną moc. Te tutaj to Żniwiarze ‐ wyjaśnił, wskazując punkty w Nowym Świecie. - Będzie łapać też czarnoksiężników przeprowadzających rytuał, ale to powinny być tylko krótkie i blade błyski. Za to Latarnia Dusz będzie świecić ciągle i powinna być tam, gdzie jego ciało. Jeśli nie będzie jej w żadnym z tych dwóch wymiarów, tamtymi runami u góry można próbować szukać go w innych, ale to znacznie mniej pewne i precyzyjne.

Mruknął.

- Mam tego kilka sztuk. Jedną na pewno warto przekazać Mauli, kiedy się do ciebie zgłosi. Pozostałe wedle uznania, Oświecony.

[Cerro]

Pamięć

Karai przyglądał się mapie. Potem powoli przesunął palec nad stolicę Cesarza Świata, gdzie płonął najjaśniejszy z punktów.

- Niezbyt zajęty czymkolwiek, hm? - mruknął. - Przekażę, wasza wysokość.

Nikomu to raczej nie pomoże, jeśli Neatan zdecyduje się skoczyć mu na głowę portalem, ale pozwoli uniknąć bezpośrednich ataków na niego. Czarnoksiężnik był tak mało niszczycielski do tej pory, że można było mieć nadzieję, że to wystarczy.

[Akayla]

Pamięć

- Najwyraźniej - potwierdził Elra, grzebiąc w jakiejś szufladzie. - Z drugiej strony, przez różnicę czasu w tym wymiarze nie bardzo widać ruch. Górną i dolną belkę można zdjąć, swoją drogą, gdyby była potrzeba go zwinąć - dodał.

Potem wyciągnął z szuflady obwiązaną szafirową tasiemką sakiewkę, wypełnioną drobnymi kulkami. Ją również podał Karaiemu.

- A te rozdaj ludziom, których chciałbyś chronić, Oświecony. Trzymać jedną pod językiem i rozgryźć, gdyby znaleźli się w niebezpieczeństwie. Dostanę wtedy informację i będę się starał udzielić pomocy, na miarę moich możliwości.

[Cerro]

Pamięć

- Oczywiście - powiedział Karai, który osobiście chciałby chronić wszystkich, ale zrozumiał zamiary Elry. - Tylko sam nie wpadnij w kłopoty przez to, wasza wysokość - zaapelował.

[Akayla]

Pamięć

Elra uśmiechnął się ciepło. Troska Karaiego była... miła.

- Jestem ostatnim człowiekiem, o którego powinieneś się martwić, Oświecony - zapewnił go uspokajająco. - Ale dziękuję. To miłe.

[Cerro]

Pamięć

Karai uśmiechnął się blado.

- Być może, wasza wysokość - przyznał.

Gdy wrócili na górę, zastali w sali już tylko Kellama.

- Oświecony - odezwał się. - Zabiorę się z tobą. Muszę coś zrobić w tamtym świecie.

- W porządku - rzekł Karai. - Sądzisz, że to bezpieczne?

- Nie, ale sądzę że twój wojowniczy książę mógłby skorzystać na współpracy z Drakem.

[Akayla]

Pamięć

- Z pewnością - potwierdził Elra. - Dziękuję. Uważaj na siebie - poprosił. - Chcesz zabrać ze sobą Ravkena?