19: Płynne przejścia od podróży łódką do apokalipsy

[Cerro]

Świątynia - Nowy Świat

- Oczywiście - zapewnił Karai. - Chcesz się z nią zobaczyć, w zasadzie?

[Akayla]

Świątynia - Nowy Świat

- Jeśli nie jest zbyt zajęta, chętnie - zapewnił. - Ale najpierw lepiej się wrócę przekazać twoją propozycję Mauli - dodał. - Nie należy do cierpliwych i raczej da mi odpowiedź od razu.

[Cerro]

Grata i Myrkrinu - Stary Świat

- Przecież znajdzie dla ciebie czas, ale w porządku - zapewnił Karai.

Wkrótce więc Syrus był z powrotem przed obliczem Mauli, która słuchała go, kończąc z butelką wina.

- Możemy skorzystać - uznała, obracając mapę na wszystkie strony. - Ale ostrożnie. Będziesz skakał sam, z naszej okresowej lokalizacji. Nie wydaje mi się, żeby prowadzenie całej tej operacji ze Świątyni było szczególnie rozsądne ze strony Karaiego.

[Akayla]

Grata i Myrkrinu - Stary Świat

- Ustalę z nim terminy dostaw w punktach, żebym przynajmniej ja przechodził przez Świątynię tak rzadko, jak to możliwe - potwierdził Syrus. - Zgaduję że on sam natomiast nie ma wielkiego wyboru, jeśli chce kontynuować przerzucanie na pustynię ludzi z Nowego Świata.

[Cerro]

Grata i Myrkrinu - Stary Świat

- Być może - przyznała Maula. - To jego sprawa, jego i jego ludzi - uznała. - Możesz przekazać mu odpowiedź. Zostaniemy tu tydzień czy dwa, żeby nie wyprzedzić tych uciekinierów, którzy mam nadzieję poniosą wieści do Augustusa. Kapitanowie statków zwiadowczych spotykają się o północy, ustalicie jak będziecie prowadzić zwiad i patrole. Wszystko - zapewniła.

[Akayla]

Świątynia - Nowy Świat

- Hai. Dziękuję, pani - zapewnił Syrus, ukłonił się i wyszedł.

Chwilę później był z powrotem w Świątyni, przed Karaim, tam skąd zniknął.

- Mówiłem, że odpowie szybko - stwierdził z rozbawieniem. - Przyjmie pomoc. Mam się z tobą umówić na konkretne terminy w punktach. I uważa że prowadzenie tej operacji stąd jest mało rozsądne, ale rozumiem, dlaczego tak to robisz - przyznał. - Masz jakiś terminarz, którego chcesz się trzymać, Karai-sama?

[Cerro]

Świątynia - Nowy Świat

Karai pokręcił głową.

- Dla Jona po prostu zaglądam od czasu do czasu do kolejnego punktu, na który się umawiamy - powiedział. - Ale jeśli chcesz, możemy umówić się inaczej. Co do rozsądku... nie będę się tłumaczył przed kimś, kto otwarcie wystawia flotę naprzeciw Augustusa - dodał z rozbawieniem.

[Akayla]

Świątynia - Nowy Świat

Syrus zachichotał.

- Coś w tym jest - przyznał pogodnie. - W każdym razie, może umówmy się co pięć dni? Moglibyśmy zacząć od groty pod Skałką i po pierwszej dostawie uzgodnić następne miejsce, żeby zachować jakąś rotację - zaproponował, a kiedy Karai przytaknął, skinął krótko głową. - Świetnie. No, to co z tym weselem Kellama i Brunhildy? - zainteresował się. - Bo wspominałeś. Ona nie była za młoda...? Tam gdzie siedzą czas musi szybko płynąć? - domyślił się.

[Cerro]

Świątynia - Nowy Świat

- Ma dwadzieścia jeden lat - powiedział Karai. - Zaprosili mnie, żebym udzielił im tego ślubu, w zasadzie. Mają tam absolutnie wszystko, czego im potrzeba i nawet sporo więcej - dodał. - Chociaż sporo naszego wsparcia zawdzięczamy pracy faraona - zapewnił uczciwie. - Więc spisaliśmy kontrakt, w przystrojonej kwiatami sali udzieliłem ślubu do wtóru modlitw, których ciągle się nie nauczyli, a potem były jeszcze uczty i tańce do białego rana, a wszystko zajęło w tym świecie może pięć minut. Chodź, zjesz kolację ze mną i Kaede-chan - zaprosił, prowadząc go w głąb mieszkalnych pomieszczeń Świątyni.

[Akayla]

Świątynia - Nowy Świat

Syrus prychnął z rozbawieniem, kiedy Karai wspomniał o modlitwach.

- Akurat oni zdają się być niereformowalni - przyznał, podążając za nim. Chociaż to wszystko tłumaczyło, czemu Karai przysypiał w sali modlitewnej. - Jakbyś wpadł na Brunhildę albo Kellama, pogratuluj im ode mnie - poprosił.

Kiedy wchodzili, Kaede kończyła właśnie ustawiać posiłek na stole.

- Chihi-ue! - zawołała radośnie na widok Syrusa i natychmiast doskoczyła do niego, żeby go uściskać. Wampir uśmiechnął się i odwzajemnił uścisk.

- Ciebie też dobrze widzieć, Kaede-chan - zapewnił miękko, głaszcząc ją delikatnie po plecach.

- Chodź, chodź, już ci kładę podusię - zaprosiła, wymykając mu się z ramion.

Chwilę później więc siedział z nimi przy zastawionym stole, a Kaede nalewała mu herbaty, rozcieńczonej wodą, żeby się nie struł.

- Dolać ci krwi? - zaoferowała, podnosząc nóż.

- Kochanie, jesteś zbyt szczodra...

- Ach, przestań, chihi-ue, dobrze wiesz że dla mnie to nic - stwierdziła Kaede, jednak się zacinając nad kubkiem.