19: Płynne przejścia od podróży łódką do apokalipsy

[Cerro]

Twierdza - Stary Świat

- Przekażę - powiedział Mamoru. - Ale raczej szybko ojciec nas nigdzie nie zabierze. Najszybciej w południe.

*

Isaku odsunął się tylko odrobinę. Na wszelki wypadek. Gdy skończył zaznaczać punkty, naniósł jeszcze na część z Szarą Pustynią rysunki małych domków - nie pamiętał wszystkich, ale w ręce wpadła mu niegdyś bardzo stara mapa twierdz Czerwonych.

Wreszcie nakreślił nad kontynentem sieć przerywanych linii. Po tych trasach latali jego zwiadowcy.

Popatrzył na Fabianę - i Leesa, który też nachylał się nad mapą - i powiedział:

- Mogłem im ostatnio dawać lekką przewagę.

Zwinął mapę.

- Wiesz, gdzie mieszka Mamoru, Faryszka? - spytał wampirzątko.

[Akayla]

Twierdza - Stary Świat

- Domyślam się - potwierdziła Hra.

*

Faryszka pokiwała głową.

- Pewnie. Chodź - zachęciła, zeskakując z łóżka i poprowadziła ich w kierunku właściwych pomieszczeń.

Cichutko uchyliła drzwi. Hatsze, która siedziała przy kołysce, obejmując się ramionami, uniosła głowę. Zamrugała na widok Isaku. Zupełnie nie spodziewała się go tu zobaczyć, do tego prawie łysego. W ogóle nie wiedziała, że jest w Twierdzy. Choć po namyśle, pewnie miało to sens.

- Cichutko, Rida śpi - poprosiła szeptem. - Ciasteczko? - zaoferowała Isakowi.

[Cerro]

Twierdza - Stary Świat

- Dziękuję ci - dodał Mamoru i zawrócił do Hatsze, już wolniej.

*

Isaku zajrzał do kołyski, trzymając ręce przy sobie jakby się bał, że ktoś go zmusi do dotknięcia niemowlaka. Lees za to zajrzał z ciekawością. Małe dzieci były stosunkowo niespotykane w stajniach.

Książę odwrócił wzrok na Hatszepsut, jakby nie był pewien czy żartuje.

- Mhm - mruknął tylko i wziął sobie jedno ciastko. - To mapa - dodał, kładąc obok ciasteczek rzeczoną. - Z zaznaczonymi punktami, które nie są bezpieczne.

[Akayla]

Twierdza - Stary Świat

Hatsze starannie zamaskowała zdumienie jego zachowaniem.

- Dziękuję ci - sapnęła tylko. Podniosła mapę, rozłożyła i przyjrzała się. Jej uwagę przykuły szczególnie pooznaczane Twierdze. - Mhm... a na Złotej Pustyni, które z naszych Twierdz kojarzysz na Złotej Pustyni? - zapytała go cicho.

[Cerro]

Twierdza - Stary Świat

Dziwić to się powinna dopiero zacząć, bo Isaku usiadł na wolnym krześle i w skupieniu odrywał jakieś widoczne tylko dla siebie elementy ciastka, wkładając je do ust po starannych oględzinach.

- Na tamtej mapie nie było - powiedział Isaku. - Złotej Pustyni. Znaczy. Żadne. Najdalej w Płaskich Górach. Zaznaczyłem.

Na szczęście skończył wyrzucać z siebie słowa w taki sposób jakby go raniły zanim wszedł Mamoru.

- Co wy tu wszyscy robicie? - spytał oburzonym szeptem.

Dręczyli jego żonę w połogu. Przede wszystkim Isaku. Tak uważał.

[Akayla]

Twierdza - Stary Świat

Hatsze zamachała uspokajająco ręką. Nie czuła się bynajmniej dręczona, a już w szczególności nie przez Isaku.

- Wszystko w porządku, kochanie - zapewniła go. - W porządku. Niech siedzą. Chodź, zobacz. Isaku przyniósł nam mapę z miejscami, których Jon powinien unikać.

[Cerro]

Twierdza - Stary Świat

- Naprawdę? - zdumiał się Mamoru.

Usiadł obok niej, trochę zaborczo objął ją ramieniem (no dobrze, bardzo zaborczo) i rozłożył mapę. Zerknął podejrzliwie na Isaku.

Isaku nie mógł w tej chwili dbać bardziej o Hatsze i to czyja jest. Wydłubywał z ciastka rodzynkę, z której potem zjadał po kolei każdy okruszek, zanim zjadł samą rodzynkę.

Mamoru pokręcił głową z niedowierzaniem i odpuścił wyraźnie, a zamiast tego zapatrzył się w mapę.

- Na litość... - wyszeptał. - To cała cholerna pustynia.

Milczał przez chwilę.

- Trzeba go zabić - rzekł w końcu.

[Akayla]

Twierdza - Stary Świat

Hatsze mruknęła i skrzywiła się.

- Łatwo powiedzieć, trudniej zrobić - stwierdziła cicho. - To pewnie jego przyboczni tak urządzili ojca.

[Cerro]

Twierdza - Stary Świat

- On - sprostował Mamoru i postawił czaszkę wampira na stole obok ciastek. - Lub ona, w zasadzie - przyznał. - Sądząc po tym, ile się zregenerowało zanim Hra zablokowała zaklęciem dalsze odtwarzanie tkanek, to może być Wielki.

[Akayla]

Twierdza - Stary Świat

- W tym świecie została ich trójka - przyznała cicho Hatsze, odsuwając jednak ciastka od czaszki. - Pewnie wszyscy są sprzymierzeni z Augustusem, chyba byli już za Wojny Czteroletniej. Przynajmniej teraz będziemy się musieli martwić o jednego mniej - dodała, siląc się na optymizm.