19: Płynne przejścia od podróży łódką do apokalipsy

[Cerro]

Wyspa Jona 2 - Stary Świat

- Tak, bo jak wszyscy wiemy, w końcu się nie rozdwoi - zażartował Lis.

Karai przerzucał ciężkie pudła w namiocie z zapasami. Obejrzał się przez ramię, gdy weszli.

- Coś się stało?


Twierdza - Stary Świat

- To nic takiego - zapewnił Apepi. - Gorsze samopoczucie, które zdarza się każdemu. Przepraszam, że cię nastraszyłem.

[Akayla]

Wyspa Jona 2 - Stary Świat

Syrus zachichotał w odpowiedzi na ten żart.

Pomachał Karaiemu na powitanie.

- Wczoraj, tak, bardzo dużo - potwierdził. - Jon i reszta już wiedzą, co zamierzają zrobić w ramach następnego ruchu, niedługo będą dogadywać szczegóły i naprawdę powinieneś być, Karai-sama - wyjaśnił.



Twierdza - Stary Świat

- Rozumiem. Nic się nie stało - zapewniła czule i ucałowała go raz jeszcze. - Chodź, zjedzmy, hmm? Ach, i miałam cię spytać... czy chcesz bywać na modłach?

[Cerro]

Wyspa Jona 2 - Stary Świat

- Mhm, kiedy jest to spotkanie?

- Zaraz. O świcie - rzekł Lis.

- Zjawię się, ale muszę najpierw przeskoczyć do Świątyni - rzekł Karai.


Twierdza - Stary Świat

Apepi pokręcił głową.

- Nie, raczej nie - przyznał.

[Akayla]

Wyspa Jona 2 - Stary Świat

Syrus pokiwał głową.

- W porządku. To nie przeszkadzam i do zobaczenia tam - odrzekł, kiwnął mu głową i odszedł.

Ruszył niespiesznie przez obóz, bezwiednie mniej więcej w kierunku namiotu Isaku. Na ile słyszał, chłopak spał jeszcze, w miarę spokojnie. Westchnął w duchu.



Twierdza - Stary Świat

Glenn pokiwała głową.

- W porządku. Ja czasem chodzę przez grzeczność - przyznała, rumieniąc się ślicznie.

[Cerro]

Wyspa Jona 2 - Stary Świat

Jon skinął mu głową z daleka, zmierzając już do namiotu obrad. Był blady i twarz miał ściągniętą, jakby w ogóle nie spał tej nocy, co było bliskie prawdzie. Isaku też zresztą obudził się, gdy Ver i Berg zaczęli zbierać się do wyjścia, i przewrócił się plecami do nich, przytulając do siebie delikatnie Remę.


Twierdza - Stary Świat

- Przez grzeczność? - upewnił się Apepi, siadając na łóżku i przeczesując palcami włosy. - Wyznawanie innej religii jest tu niegrzeczne?

[Akayla]

Wyspa Jona 2 - Stary Świat

Syrus odwzajemnił gest i skręcił, by dołączyć do księcia, uznawszy że to pora by zakończyć ten spacer.

- Poprosiłem Oświeconego, żeby się zjawił - uprzedził go.

*

Ver przed wyjściem zerknął na brata. Serce mu się krajało, ale nic nie powiedział. Nie wiedział, co miałby, i trochę się bał, że znów palnie jakąś okrutną głupotę.

Może powinien poradzić się Jona.

Rema otworzyła jedno oko i odwzajemniła ten gest, liżąc go delikatnie po twarzy i owijając ogon wokół jego przedramienia.


Twierdza - Stary Świat

- Nie. Znaczy... nie wiem. - Wyglądała na trochę zmieszaną. - Tak naprawdę nie poruszałam z nikim tego tematu. Ale oni wszyscy są bardzo religijni i pomyślałam po prostu że dołączanie do nich od czasu do czasu byłoby uprzejme... nie wiem, czy słusznie - przyznała rozbrajająco.

[Cerro]

Wyspa Jona 2 - Stary Świat

Jon zesztywniał nieco, gdy Syrus się zbliżył. Skinął głową.

- W porządku - powiedział.

W namiocie zwinął zalaną wczoraj mapę i zaczął wszystko ustawiać, i przestawiać, w sposób cokolwiek nerwowy. Przestał dopiero, gdy poła się uniosła i do wnętrza wszedł Kellam, a niedługo po nim pozostali.


Twierdza - Stary Świat

- W porządku - mruknął Apepi. - Skoro tak czujesz...

[Akayla]

Wyspa Jona 2 - Stary Świat

Syrus w międzyczasie usiadł sobie i obserwował te poczynania z ukosa, w ciężkim milczeniu.

Niedługo później ich rada była już w pełnym składzie - pominąwszy Karaiego - wciąż jednak nikt się nie odzywał. Ver wyglądał na bledszego niż zwykle i wymiętego. Podobnie jak Jon, nie spał wiele tej nocy.

- Nie powinniśmy tracić czasu - odezwała się wreszcie Lora, uznawszy, że ktoś musi. - Zaczęłabym od pomysłu schronienia się w innym wymiarze na czas oczekiwania, bo to najprostsza i najłatwiejsza kwestia.


Twierdza - Stary Świat

Zjedli śniadanie, gawędząc na inne tematy, a potem poszli. Glenn odbiła do swoich spraw gdzieś po drodze, więc ostatni odcinek do sali treningowej Apepi pokonał sam. W pobliżu wyjścia minął się z opuszczającą salę Fabianą. Posłała mu trochę spłoszone spojrzenie i czmychnęła.

Wewnątrz sali, Adhara oczekiwała na niego, obserwując poczynania Faryszki, która właśnie z szeroko rozłożonymi rękoma kroczyła zwinnie i kompletnie bez asekuracji po rozpostartej pod sufitem linie.

- Dzień dobry, panie - przywitała go Adhara.

[Cerro]

Wyspa Jona 2 - Stary Świat

Jon otworzył usta i w tym momencie do wnętrza wszedł Karai.

- Przepraszam - rzucił. - Więc, nad czym myślimy?

Jon zamknął usta i pochylił głowę.


Twierdza - Stary Świat

Apepi obejrzał się za nią ze zdziwieniem. Nie znał kobiety.

- Kto to był? - spytał, wchodząc, a potem zrobił wielkie oczy i zamachał rękami. - Roztrzaska się! - uświadomił Adharze, nie mogąc nadziwić się takiej rodzicielskiej nieodpowiedzialności.

[Akayla]

Wyspa Jona 2 - Stary Świat

Ver milczał, jak nie on. Syrus westchnął cicho i potarł oko.

- Dowiedzieliśmy się wczoraj, jaki charakter miał układ między Isaku i Augustusem - wyjaśnił powoli, żeby Karai mógł nadgonić. - Dowiedzieliśmy się też, jak można to wykorzystać i o ile rozumiem, decyzja żeby to zrobić została już podjęta. Zapytaliście go o to chociaż? - zwrócił się do pozostałych.

Ver powoli pokiwał głową.

- Tak - potwierdził cichutko. - Był... jest rozbity, ale poparł ten pomysł.

- Chociaż tyle. Więc, w tej chwili chcemy wiedzieć, czy zgadzamy się, że chcemy z pomocą kryształu pani Hry znaleźć wymiar, w którym moglibyśmy bezpiecznie się schronić z naszymi ludźmi w oczekiwaniu, czy ten plan się powiedzie. I, po własnych doświadczeniach z wczoraj, uważam, że tak, znając związane z nim ryzyko, absolutnie należy to zrobić i że Czerwoni powinni się przenieść również. Dlatego chciałem, żebyś przyszedł, Karai-sama.


Twierdza - Stary Świat

- Faryszka? Nie, nic jej nie grozi - uspokoiła go. - Pokaż mu, kochanie.

Fariha obejrzała się na nich, a potem jakby nigdy nic skoczyła ze środka liny. Nie zdążyła nawet spaść za daleko, gdy płynnie zmieniła się w sokoła i z trzepotem skrzydeł poleciała do matki. Wylądowała na przedramieniu Adhary, które ta nadstawiła jej w międzyczasie, i łypnęła na Apepiego ciemnym okiem.

- Wiewiórka też jest dobra, jeśli nie lepsza. A gdyby miała nie zdążyć, asekurowałabym upadek - dodała Adhara tonem wyjaśnienia. - Ale to się już nie zdarza. Kiedy się jeszcze uczyła, pod linami były rozciągnięte siatki bezpieczeństwa - zapewniła. - A minąłeś się z Fabianą. Żoną Wilka. Nie mówiłam jej - uprzedziła ewentualne pytanie.

Fariha tymczasem zeskoczyła z ramienia matki, pozostawiając kilka krwawych śladów po szponach, zmieniła się obok, wylądowała miękko na posadzce i skinęła Apepiemu ciemną główką.

- Dziękuję za troskę - zapewniła. - I miło poznać.