19: Płynne przejścia od podróży łódką do apokalipsy

[Los]

Strażnicy nie robili im problemów.

- Tylko pamiętajcie, żeby go przyprowadzić z powrotem - powiedział ten, który wyprowadził im wciąż skutego więźnia. - Już porobiliśmy zakłady, ile będzie dyndał, zanim zgaśnie.

Rozkuł upiora i poklepał go serdecznie po ramieniu, a potem uśmiechnął się do hakkaich i poszedł do stróżówki, grać w karty.

[Akayla]

Upiór łypnął na strażników wrogo, ale nic nie powiedział, tylko roztarł niespiesznie nadgarstki. Syrus zmierzył go spojrzeniem.

- Chodź - powiedział potem, raczej łagodnie i zaczął oddalać się od strażnicy. - Jak ci na imię?

- Wydaje mi się, że to już nieistotne - odrzekł upiór cicho, posłusznie podążając za nim.

- Bardzo cię tam gnębią?

Upiór łypnął z kolei na niego. Potem wzruszył powoli ramionami.

- Okrucieństwo leży w naturze Straży Miejskiej. Absolutnie nic się w tym względzie nie zmieniło.

- Mhm. Idziemy do łaźni - dodał. - Wykąpiesz się, bo pachniesz jak śmierć, a potem powiesz nam, gdzie pójdziemy szukać. W porządku?

- Tak. Dziękuję.

- Bardzo grzeczny jak na kogoś kto "stawia opór" wielkimi literami - Syrus mruknął cierpko do Lisa.

[Los]

- Nie sądzę, żeby tutaj podpisywali zeznania albo w ogóle fizycznie stawali przed sądem... Nawet nie wiem, czy mają sąd - stwierdził Lis. - Przy tym jak Jon mu ufa, Roar mógł tam nawet wpisać, że upiór ma czułki i przyznał się do chłeptania nocą krwi dziewic.

[Akayla]

- Nie mam pojęcia o ich systemie - przyznał Syrus. - Ale, jak się dobrze teraz sprawi, można by zasugerować Jonowi rehabilitowanie go. Jeśli zna miasto tak dobrze, jak twierdzi, mógłby być dla niego użyteczny.

Upiór przyglądał się im, kiedy rozmawiali, z moną sugerującą, że kwestionuje swoją decyzję o pójściu z nimi gdziekolwiek.

- Ty... poważnie szczekasz do tego futrzaka? - upewnił się.

[Los]

- Och... Teraz wątpi w twoje zdrowie - uznał Lis. - Ech, biedny ja. Zamknoety, uwięziony w tym niemym ciele, bezbronny, niezrozumiany, ignorowany...

Mówił jakby i tak nie spędzał większości życia w postaci spiacego lisa przed zupiorzeniem.

[Akayla]

Upiór patrzył się na wyszczekującego swoją tyradę Lisa wielkimi ze zdumienia oczami.

- Wiesz co? Zapomnij że pytałem - mruknął pospiesznie. Co za dziwaczny wampir z tego wampira.

- Ja cię kocham - zapewnił Syrus Lisa solennie, miziając go za uszkiem.

[Los]

Lis rozmiękł pod wpływem pieszczoty i zaczął machać ogonem. Był lisem już o wiele za długo, by być odpornym.

[Akayla]

- Tak zmieniając temat, bo jestem ciekaw - dodał Syrus do upiora, nie przerywając miziania. - Co właściwie łączy cię z tą dziewczynką? Z wilkołaczką?

- Och. Hm. - Spochmurniał wyraźnie. - Cóż... ukradłem ją - wyjaśnił. - Z cyrku. Tam... dla Meselerińczyków wilkołak to nie jest osoba. Ufarbowali jej futerko na biało, trzymali w klatce, bili i wszystko... - Skrzywił się. - Nie wiem, zrobiło mi się jej szkoda, więc ją zabrałem. Liczyłem, że może ma gdzieś swoje stado. Nie miała. Więc została ze mną.

Syrus zamruczał ze zrozumieniem.

- Biedne dziecko.

- Tak.

Resztę drogi do łaźni przeszli już w milczeniu. Syrus zapłacił za kąpiel dla siebie i dla upiora, a kiedy wyszli, zabrał całą ich trójkę na plażę, na jakiś kamień, żeby mogli w spokoju usiąść i przedyskutować plan działania.

- W porządku. Gdzie powinniśmy szukać tych rekruterów?

- Czarny Rynek jest w południowej części slumsów. Więc gdzieś tam. Ostatnim razem pokierował mnie do niego karczmarz z "Jesiotra", wampir siedział w oddzielonym pomieszczeniu. - Urwał, pocierając grzbiet swoich palców. - Pomyślałem, że najlepszym sposobem, żeby zacząć, to żebym tam wrócił i o niego zapytał. Mógłbym udawać, że wymknąłem się strażom i musiałem zniknąć na parę dni, bo mnie szukali. Że przyszedłem po zapłatę, bo przez to wszystko się rozminąłem z umówionym miejscem i godziną... czy to brzmi dla ciebie dobrze?

*

Ver ostatecznie zdecydował przeciwko naruszaniu listu. Po obiedzie, zabrał się z towarzyszkami i wsiedli w powóz do rezydencji.

- W zasadzie, jeździłaś kiedyś konno? - zwróciła się Fariha do N'gayi, kiedy ich powóz toczył się niespiesznie w kierunku portalu.

[Cerro]

- Mógłby nawet złapać nową fuchę, czyż nie? - mruknął Lis. - Pomóc nam głębiej zinfiltrować szeregi.

*

N'gaya pokręciła głową.

- Podróżowałam parę razy na wielbłądzie, ale to nie wymaga żadnych umiejętności - przyznała. - Siedzisz w wielkim siodle jak na krześle, a wielbłądy są powiązane i po prostu idą. Moja babcia nigdy nawet na wielbłądzie nie jeździła. Za jej czasów, kobiety podróżowały pieszo, a na starość już się ich bała.

[Akayla]

- Mhm, niegłupie, niegłupie - przytaknął mu Syrus. Podobał mu się ten pomysł. - Wtedy można by zorganizować łapkę i dopaść tego rekrutera, osobę od kontaktu i potencjalnych współpracowników jednocześnie. I przyobserwować tego wampira w międzyczasie, może zaprowadziłby nas w jakieś inne ciekawe miejsce.

Upiór wodził między nimi spojrzeniem.

- Jesteś upiorem - zrozumiał nagle, patrząc na Lisa. - Przepraszam za nazwanie cię futrzakiem.

*

- Nigdy nie jeździłam wielbłądem - przyznała Fariha. - Koń jest raczej troszkę bardziej wymagający. Ale, chciałabyś spróbować? Chyba mają tam stajnię, to może Lees dałby się namówić na pokazanie ci.

- Zdecydowanie mają tam stajnię - potaknął Ver z rozbawieniem.