17. Wredne i rogate

[Cerro]

Służba właśnie wynosiła naręcza ubrań z komnat, więc moment nie był taki zły. Dana, zmywająca rozpłakany po całej twarzy makijaż przed lustrem, na jego widok rzuciła wszystko.

- Idę do łaźni. Na stole masz papiery do podpisania - powiedziała tylko, mijając go.

[Akayla]

Elra zamrugał.

- Przepraszam, co się dzieje? - zapytał mijającej go służącej, skoro Dana sobie poszła.

[Cerro]

Służąca spojrzała na niego z przerażeniem, jakby stała przed smokiem zionącym ogniem. Po tragedii, która odbyła się w garderobie, wszystkie podręczne Dany były rozdygotane. Część szeptała, że królowa pewnie umiera, skoro pozbywa się swoich sukien.

- Najjaśniejsza Pani kazała nam zabrać swoje ubrania i biżuterię, i przekazać Domom na sprzedaż, Najjaśniejszy Panie - powiedziała. - Kazała zostawić tylko szaty ze Świątyni.

[Akayla]

Elra zamrugał. Potem westchnął ciężko i potarł twarz.

- Nie róbcie tego - poprosił, kiedy się już trochę pozbierał. - Zabierzcie je gdzieś do jakiejś osobnej komnaty i schowajcie, żeby nic im się nie stało. Jasne?

[Cerro]

- I tak nie możemy ich wynieść, Najjaśniejszy Panie, dopóki nie podpiszesz. Są przecież twoje - zapewniła służąca tonem służącej, którą przełożony podstępnie wypytuje z zasad obowiązujących w jego własnym domu.

[Akayla]

- I bardzo dobrze - stwierdził Elra, który wobec całej danej Danie swobody szczerze mówiąc czasem po prostu zapominał. - Dziękuję, możesz iść.

Wszedł do komnat, kazał naszykować kolację i pobieżnie przejrzał papiery przygotowane dla niego przez Danę.

[Cerro]

Były to oczywiście papiery, którymi miał oddać jej rzeczy. Sądząc po długości listy, bardzo dużo jej rzeczy. Na samym dole leżały pospiesznie oszacowane wstępne koszty nowej linii kolejowej.

[Akayla]

Elra poprosił Neatana o podanie mu odpowiednich ksiąg z gabinetu i przejrzał je żeby się upewnić co do szacunku kosztu kolei. Trochę nie ufał Danie kiedy była w takim stanie emocjonalnym.

Ostatecznie jednak podpisał ten dokument - i tylko ten - wygonił służbę skoro skończyli przygotowywać kolację i wyszedł, spotkać Danę w łaźni.

[Cerro]

Dana siedziała zupełnie sama w gorącej wodzie i nawet jeśli go zauważyła, nie zareagowała. Czyściła się ostrą, sztywną szczotką, a przynajmniej było to czyszczenie, dopóki nie rozdrapała nią sobie prawie całego ciała do krwi.

[Akayla]

Elra spojrzał z przerażeniem. Przykucnął za żoną, delikatnie złapał ją za dłoń trzymającą szczotkę i zabrał jej ją.

- Wiem że na ciebie nafuczałem rano, ale to jeszcze nie powód żeby się umartwiać i okaleczać - zauważył łagodnie, rzucając nieszczęsną szczotką gdzieś za plecy. - Pokaż się - dodał, delikatnie podciągając ją na brzeg, żeby pomóc jej magii pozamykać skaleczenia.