17. Wredne i rogate

[Cerro]

- Tak - potaknął Neatan. - Jeszcze ma znaczenie jak ukształtuje się procentowe poparcie. Wszystkie trzy partie rządzą wspólnie, ale liczba członków poszczególnych jest zależna od liczby głosów. Do tego, niezależnie, wybierany jest premier, który z członków partii musi złożyć rząd, czyli wybrać ministrów. Ma na to dwa tygodnie. Sformowany rząd musi dostać wotum zaufania od ponad połowy polityków z prawem głosu, inaczej wybory trzeba będzie powtórzyć.

[Akayla]

Elra westchnął, cichutko ale ciężko.

- Dziękuję. Mów, gdyby coś się działo - poprosił. - Chodźmy spać - dodał do Dany, bo poczuł nagły przypływ zmęczenia. Jakoś tak.

[Cerro]

Dana, która już niemal zasypiała, idąc, potaknęła cicho. I ledwie zamknęła w łóżku oczy, obudził ją Neatan.

- Syrus tu jest - poinformował.

Dana wypadła z łóżka. Kwadrans później w bardzo prostej, spinanej na ramionach sukni, z twarzą zaledwie odświeżoną pachnącą mgiełką i z włosami związanymi w ciasny kok, żeby nie było widać, jakie są poczochrane, dotarła do biblioteki, w której czekał na nią wampir. Usiłując wyglądać promiennie, chociaż składała się głównie z senności i porannej paniki.

[Akayla]

Na jej widok wampir wstał i ukłonił się dwornie, a potem odsunął dla niej krzesło.

- Czy wszystko w porządku, Najjaśniejsza Pani? - zapytał, uprzejmie, troskliwie i po Wschodniemu. W końcu mieli ćwiczyć konwersowanie.

[Cerro]

Dana otworzyła buzię. W tej chwili nawet nie musiała za specjalnie udawać, że nie pamięta Wschodniemu. Została absolutnie zaskoczona.

- Przepraszam, jeszcze raz? - opanowała się i kiedy Syrus powtórzył, potaknęła, nieco się zacinając: - Tak, wszystko dobrze. Dziękuję. Jak ty się miewasz?

[Akayla]

Syrus wciąż czuł od niej panikę, ale nie zamierzał naciskać.

- Dobrze, dziękuję - zapewnił bez pośpiechu, dosuwając ją do stołu. Potem usiadł obok. - Sprawy toczą się raczej gładko. Przed przyjściem miałem chwilę czasu, więc malowałem filiżanki.

[Cerro]

- Och - zdziwiła się Dana. - Ze wschodnich sposobów ozdabiania ceramiki znam tylko kintsugi - przyznała.

[Akayla]

- To świetna metoda - potaknął Syrus. - Uciekam się do niej jeśli zbije mi się coś gładkiego. Chociaż trochę oszukuję i zamiast metali szlachetnych używam barwników - przyznał z rozbawieniem. - Ogólnie biorąc, sztuki zdobienia ceramiki wykształcały się tam niezależnie od siebie, regionalnie. Jest ich więc dużo, nie wszystkie wiążą się z malowaniem, a ich praktykanci raczej skupiają się w tych rodzimych regionach. Więc kiedy zaczynałem to robić, zdecydowałem zignorować ich wszystkich i robię po swojemu - wyjaśnił.

[Cerro]

Dana uśmiechnęła się ładnie, bo rozumiała co trzecie słowo z tych trudniejszych.

- Koniecznie musisz mi kiedyś pokazać swoje wyroby - powiedziała.

[Akayla]

- Z wielką przyjemnością, zapraszam w odwiedziny - potaknął Syrus i spojrzał na nią, przekrzywiając lekko głowę. - Jeśli chciałabyś żebym zwolnił albo coś przetłumaczył, powiedz - poprosił.

Widział w życiu takie ładne uśmiechy dość często by wiedzieć, że coś jest na rzeczy.