17. Wredne i rogate

[Cerro]

- To dobrze - stwierdził Isaku. - Martwiłem się, że możesz tęsknić za rodzinnymi stronami.

[Akayla]

- Czasem trochę tęsknię - przyznała. - Mimo wszystko to byli moi bliscy. Ale potem przypominam sobie że byłabym tam uwięziona żeby rodzić młode i jednak wolę być tutaj - wyjaśniła.

[Cerro]

- Bardzo mnie to cieszy. Pływałaś już w oceanie?

Porozmawiali w ten sposób jeszcze z pół godziny, zanim w końcu Isaku zebrał się w sobie.

- Przepraszam cię, ale muszę iść. Nie wiem, chyba zostanę tu, na południu, przez jakiś czas, więc mam nadzieję jeszcze cię odwiedzić - powiedział.

Pocałował pazurzastą, śliską dłoń Gedali na pożegnanie, a potem wstał i udał się do pałacu, gdzie czekała na niego narada. Nie spieszył się. Naprawdę bardzo nie chciał być znowu wysłany przeciwko Pradawnym, a obawiał się, że tak to właśnie przebiegnie.

[Akayla]

W sali obrad czekali na niego Elra, Kellam, Syrus, Ravhona i Ravken.

- Jesteś. Już zaczynałem się martwić - przywitał go Elra. - Usiądź, Isaku. Możemy zacząć?

[Cerro]

Kellam był szczególnie niezadowolony ze spóźnienia księcia. W końcu musiał specjalnie wstać, żeby tutaj przyjść. A jak wszyscy już dawno zauważyli, Wielki niespecjalnie lubił zakłócanie odpoczynku, chociaż zażywał go niemało.

- A Ruva? - spytał przytomnie Isaku, siadając.

Wszystko, żeby odwlec nieuniknione. Zresztą, gdyby nie Pradawny zaprzyjaźniony z Hatszepsut, jego samego raczej by tu nie było.

- Boisz się? - zwrócił się Neatan tylko do Isaku. Pobrzmiewało w tym zaskoczenie.

Isaku nie odpowiedział, ale tak. Bał się. Ci nowi Pradawni dysponowali ogromną potęgą. Zginąłby, gdyby nie pomoc innych, a zdążył się nauczyć, że innym nie należy ufać zbyt mocno.

[Akayla]

Elra przyznał Isaku słuszność, skontaktował telepatycznie z Pradawnym i już chwilę później Ruva dołączył do narady.

- W porządku. Mamy kopie opisu zaklęć używanych przez Pradawnych do zabezpieczenia zgodnie z zeznaniami Ravhony. To dla was - podsunął po sztuce wszystkim obecnym, przy czym dla wampirów i Ravkena przygotował wersję bez szczegółów korzystania, dla przejrzystości. Pełne wersje dokumentacji były naprawdę grube. - Mamy też wymiary, w których powinni chować się Pradawni, jeden ze szczegółowym położeniem. Poza, rzecz jasna, generatorami bariery.

Syrus przejrzał swoją dokumentację i uniósł wzrok na Elrę.

- Skoro możemy swobodnie przekraczać ich barierę, nie powinniśmy zignorować generatorów i zamiast tego skoczyć prosto do nich?

- Dacie im ostrzeżenie, jeśli tego nie zrobicie, a czas w ich wymiarach płynie szybciej - przyznała Ravhona. - Z drugiej strony, mogą zechcieć sięgnąć do generatorów przez wymiary aby się bronić.

[Los]

- W takim razie ktoś powinien tam już na nich czekać z solidną pułapką - stwierdził zblazowany Kellam. - Proponuję maga zdolnego spalić za jednym zamachem pół kontynentu przy jednym, radosną twórczość Pradawnych przy drugim, tego chłopca z Północy przy trzecim.

[Akayla]

- Generatorów jest siedem i są dobrze chronione - uświadomiła mu Ravhona - a Pradawni nie muszą się tam fizycznie zjawić, żeby z nich skorzystać.

- Ilu ich jest, tak właściwie? - zapytał Elra.

- W sumie? Dziesięciu. Dziewięciu gdzieś tam, jeden tutaj.

Elra mruknął.

- Można też spróbować przypuścić szerszy atak. Posłać grupy zabezpieczonych przed magią wampirów, ubezpieczanych przez magów ognia i naszych Pradawnych, żeby zniszczyli generatory i zabili ich obrońców, a jednocześnie uderzyć na przynajmniej kilka z tych wymiarów. Tylko żeby to zrobić musielibyśmy mieć szybką metodę detekcji, żeby być w stanie dostać się do nich zanim uciekną.

[Cerro]

- A czy upiory nie byłyby w stanie zniszczyć tych generatorów, w czasie gdy my zaatakujemy Pradawnych? - spytał Ravken.

[Akayla]

- Jeśli moglibyśmy przedostać wystarczająco wiele przez obie bariery, być może - odrzekł Elra. - O ile nie przygotowali zabezpieczeń przeciw nim. Wiesz coś o tym? - zwrócił się do Ravhony.

- Nie wiem nic o pułapkach na upiory wokół generatorów. Na pewno są takie w barierze - odrzekła ta. - Wydaje mi się że nie spodziewają się ataku z zewnętrznej strony bariery... ale nie mogę stwierdzić tego z całą pewnością.

- Co o tym myślisz? - zapytał Elra Isaku.