18. Magia nie istnieje!

[Akayla]

- W porządku - odrzekł Elra. - Dziękuję ci, przyjacielu. Uważaj na siebie i nie daj się zeżreć tej zarazie.

[Los]

- Nikomu nie mów i pospiesz się - powtórzył Isaku, skinął mu głową i odjechał. Neb parsknął za nim, rozczarowany brakiem bijatyki.

[Akayla]

Elra również odjechał. Wrócił do Gara wykrzywiony paskudnie.

- Miałeś rację, nie miał nic do powiedzenia - burknął z irytacją. - Ale wygląda i brzmi tak paskudnie, że człowiekowi aż robi się nadzieja, że padnie tam w tym obozie. - Milczał chwilę. - Trzeba by sprawdzić, czy rozbili obóz tylko od północy, za tą wydmą - dodał, już spokojniej. - Jeśli pozostałe strony są czyste, można spróbować wykraść się w nocy.

[Los]

- Chwilę wam zajęło to gadanie o niczym. Obyś nic od niego nie złapał - mruknął Gar. - Chodźmy - zgodził się i spróbował podnieść, ale zaraz opadł z powrotem. - Musisz chyba iść sam - przyznał.

[Akayla]

- Zeszło na wzajemne próby perswazji - wyjaśnił Elra, a kiedy Gar się zachwiał, spróbował go złapać i podtrzymać, żeby nie poleciał tak całkiem. - Pójdę. Ty się oszczędzaj.

Zostawił elfa, naciągnął kaptur na głowę, obejrzał się jeszcze w kierunku obozu Nieśmiertelnych i wylazł na wydmy otaczające ich własny, w każdym z kardynalnych kierunków. Bliżej szczytów opadał w zasadzie na czworaka, nie chcąc być widocznym z daleka.

[Los]

Wokół obozu Niesmiertelni sklecili małe posterunki. Przy każdym był smok, a pomiędzy nimi poruszały się niespiesznie patrole.

Gdy Gar o tym usłyszał, mruknął cicho, z namysłem.

- Noc powinna być bezksiężycowa. Może dałbyś radę się przemknąć - przyznał. - Rano zobaczą, że nie ma smoków, ale wtedy będziesz już daleko.

[Akayla]

- Chcesz, żebym cię tu zostawił? - zapytał Elra sceptycznie. Nie podobał mu się taki pomysł.

[Los]

- A będziesz mnie niósł przez pustynię nie wiadomo jak długo? - spytał Gar. - To raczej nie zwiększy twoich szans.

[Akayla]

- Smoki nas udźwigną - zauważył Elra, chociaż bez wcześniejszego przekonania.

[Los]

Gar skrzywił się. Jemu też nie uśmiechało się zostanie wśród trędowatych, więc uległ:

- No w porządku. Ale bądź gotów, że może trzeba mnie będzie zostawić.