18. Magia nie istnieje!

[Akayla]

- Zatem to rzeczywiście bez sensu - stwierdził Elra. - Trzeba będzie jednak zaatakować porty. W sprawie rozmów ze Wschodem nie miałeś nic konkretnego czego nie jestem świadom, prawda? - zapytał jeszcze. - Kellam wytknął mi że nie mamy za bardzo czego oferować Komarzycy i miał w tym sporo racji.

[Los]

- Liczyłem, że nas wesprze ze względu na Kellama - powiedział Karai. - No i trochę ciebie. Gdybym wiedział, co jej zaoferować, spróbowałbym rozmawiać dawno temu. Miałem wrażenie, że podzielasz moją opinię, ale rozumiem, że Kellam nie.

[Akayla]

- Miałem nadzieję że przyszłaby nam z pomocą przez wzgląd na Kellama, Kellam ma odmienne zdanie - przytaknął Elra. - Może mówić przez niego uraza, nie zrobiła nic żeby mu pomóc kiedy był uwięziony w stolicy. Jednak jeśli ma rację, stracimy rok na podróż w obie strony. Tymczasem Augustus pozwolił jej wziąć sobie Archipelag, który chciała zająć już od dawna. Najlepsze co my możemy jej zaoferować na płaszczyźnie politycznej to że nie będziemy się domagać jego zwrotu.

[Los]

- Tak - powiedział cicho Karai. - Ale jeżeli nas nie wesprze, Augustus też nie będzie domagał się zwrotu, a ona nie będzie musiała wplątywać się w wojnę. Mało prawdopodobne, że to pomoże.

[Akayla]

- Dokładnie o to mi chodzi - mruknął Elra. - A chociaż bez magii Archipelag ma trochę mniejszą wartość niż z magią, kiedy magia wróci głowy podniesie też tamtejszy rząd i tylko przysporzy jej problemów. Tak naprawdę moglibyśmy zaoferować jej co najwyżej Południowe albo ich kawałek, ale na co jej to? I tak wszyscy się zabijają żeby z nią handlować, ma monopol na towary luksusowe. Dlatego mam wrażenie że możemy jednak lepiej na tym wyjść jeśli po prostu wymienię z nią listy, względnie wyślę kogoś żeby mnie reprezentował jako poseł. - Milczał chwilę. - Jest jeszcze inny problem, mianowicie Augustus wykopał pozostałą trójkę Wielkich. Nawet jeśli wiemy że spośród nich najbardziej lubiła Kellama, nie będzie chętna do posyłania ludzi przeciw pozostałym. A jeśli Augustus wie o jej tożsamości, na pewno nie ociągał się z wysyłaniem wieści.

[Los]

- Pewnie wie, jeżeli ma pozostałych Wielkich - stwierdził Karai. - Nie łudziłbym się, że to przed nim ukryli. Amaterasu wsparła nas poniekąd w walce z nimi, nie ma powodu, by wyświadczali jej przysługę.

[Akayla]

- Prawda - przyznał Elra. - I to jak to zrobiła, każe mi myśleć... Przede wszystkim odmówiła wsparcia im i opowiedziała się za Kellamem. Jednak z tego co pamiętam wciąż reagowała bardzo źle na wieść o śmierci któregokolwiek z nich. A tu... jeśli wspierają Augustusa dobrowolnie raczej nie będziemy mogli ich po prostu wypuścić. Zresztą, nie mówiliśmy jej że ich wciąż mamy właśnie ponieważ obawialiśmy się gwałtownej reakcji. Kiedy nie mamy nic konkretnego do zaoferowania dla jej kraju i chcemy żeby wybierała między dwoma stronami, kiedy ma jakieś sympatie względem obydwu... wydaje mi się że w tej sytuacji wyciągnięcie z niej obietnicy odmowy udzielenia wsparcia Augustusowi to już będzie dużo. I potencjalnie może nie mieć znaczenia, zależy jak szybko będzie po wszystkim.

[Los]

- To będzie dużo - przyznał Karai. - W zaistniałej sytuacji, rozsądnie jest prosić właśnie o to. Ale zostawia nas trochę w punkcie wyjścia, bo nie mamy dość sił, by wygrać z Augustusem.

- To nawet nie jest punkt wyjścia - mruknął Isaku. - Punkt wyjścia był taki, że mogliśmy zaatakować Augustusa lub nie, ale na ten moment jeśli my nie uderzymy na niego, jest pewne że on uderzy nas.

[Akayla]

- Dlatego chcemy żeby dołączyli do nas piraci - mruknął Elra. - To desperacki ruch, ale dadzą nam chociaż cień szansy na morzu. Mamy też nadzieję na wsparcie od Meselerinu i Międzygórza. Mając ich wojna będzie trudna, ale już nie kompletnie beznadziejna. Imperium też ciągle mnie dręczy - przyznał. - Uzurpator ma wielką armię, szkoda nie przeciągnąć jej jakoś na naszą stronę.

Rozległo się pukanie do drzwi. Elra przechylił lekko głowę i zawołał. Do środka weszła Ravhona.

- Listy od Kruka - wyjaśniła, podając mu kopertę.

- Dziękuję - odrzekł Elra. - Będę potrzebował żebyś skoczyła dziś do Meselerinu z wiadomością, gdybyś mogła - dodał.

- Mogę. Będę czekać na list - zapewniła, skłoniła się i wyszła.

[Los]

- Piraci - mruknął Karai. - A co zaoferujemy im?