Kingdom of North

Złote Imperium

- Dopadliśmy ją. Mamy jeszcze trochę kości Empatii - powiedział Neatan. - Kellam wytknął nam, że Amaterasu będzie wściekła, jeśli ją dobijemy, więc zabezpieczyłem je. I według mnie trzeba się nad nimi zastanowić.

Złote Imperium

- Tak. Znacznie lepszym pomysłem jest przykucie jej w słońcu na resztę wieczności - burknął Elra nienawistnie. Wziął głęboki wdech. - Skoro i tak postawiliśmy Isaku i upiory w gotowości, niech najadą te trzy bunkry i wszystkie pozostałe kryjówki. Żaden poplecznik Parysusa nie może zostać przy życiu.

Złote Imperium

- Oczywiście - powiedział Neatan. - Powinienem pytać, czy jej lepiej?

Złote Imperium

Elra skrzywił się i pokręcił głową.

- Nie wiem. Dalej się nie odzywa, ale reaguje na mnie. To wciąż lepiej niż ostatnim razem kiedy była w szoku. - Milczał chwilę. - Nie wiem, czy powinna. Wszystkie najgorsze rzeczy w jej życiu przydarzyły się jej przeze mnie.

Złote Imperium

Neatan dyplomatycznie milczał, co bardzo szybko przestało być dyplomatyczne samo w sobie.

- Cóż, Karai ma pewną teorię na ten temat, ale nie wiem czy powinieneś się nad tym przesadnie zastanawiać - przyznał. - Trzeba wyleczyć Danę, trzeba zregenerować jej dłonie, trzeba pilnować, żeby jadła i wypoczywała, i miejmy nadzieję otworzy się na tyle, żeby można było jej pomóc z tym przez co przeszła.

Złote Imperium

Elra potaknął cicho.

- Zabierz nas do domu - poprosił.

Złote Imperium

- Oczywiście - powiedział Neatan.

Przeniósł ich oboje - i Ćmę, którą udało mu się znaleźć, ukrytą w twierdzy - prosto do ich komnat. Potem dosunął leżankę do jednego z okien, z którego widać było ogrody.

- Chcesz...? - zapytał Danę, brzmiąc przy tym rozpaczliwie niepewnie.

Spojrzała, bez słowa podeszła do leżanki i usiadła na niej, składając przedramiona i brodę na zimnym parapecie. Ćma wskoczyła obok niej.

Złote Imperium

Elra popatrzył na Neatana, potem na Danę. Rozpaczliwie. Nie wiedział, czy powinien zostać. Osobiście miał głębokie poczucie, że powinien schować się w najdalszym kącie pałacu i już nigdy nie wychodzić.

- Wyślij ich, gdzie trzeba i wróć zaraz, leczyć dalej - poprosił Czarnoksiężnika, a potem zmusił się, żeby jednak usiąść przy Danie i objąć ją ramieniem.

Złote Imperium

- Oczywiście - powiedział Neatan.

Dana tym razem nie zareagowała. Kiedy Neatan wrócił, zdjął Ćmę i ujął jej ręce w nadgarstkach, nie protestowała. Usiadła przodem do niego, żeby było jej wygodniej.

- Nieźle ci poszło leczenie, zaczęłaś już tam? - spytał w międzyczasie. - To za to cię uderzyła?

Dana wzruszyła obojętnie ramionami.

- W porządku - mruknął Czarnoksiężnik. - Daj znać, jeżeli będzie bardzo bolało. To złożony proces.

Złote Imperium

Elra patrzył chwilę, potem wstał i wyszedł po cichu. Niezależnie od sytuacji, nadal miał listy do napisania w związku z tymi przeklętymi protestami. Poza tym, ciężko mu było patrzeć i słuchać. Siedzieć bezczynnie zresztą też, wyrzuty sumienia dopadały go wtedy jakby mocniej.