Kingdom of North

Adhara przytroczyła resztę ukradzionego ekwipunku do dwóch z koni. Z juków Draumura natomiast wyciągnęła słoik czegoś. Podała go Jonowi.

- Zjedz trochę po drodze, przyda ci się - poradziła i wsiadła na koń. I tak było ich na tyle, żeby zostały im jeszcze luzaki. Naciągnęła chustę na twarz i pokłusowała, na południowy wschód, z powrotem ku dżungli.

*

Elra milczał chwilę.

- Zawsze myślałem że jesteś typem który woli karosze - odezwał się wreszcie.

Isaku wsparł się ciężko na łęku siodła.

- Karai mi go dał - rzekł. Głos miał bardzo słaby. - Żeby łatwiej było mnie trafić.

- Jakie to miłe z jego strony - odrzekł Elra. Milczał chwilę. - Co chciałbyś zrobić w związku z całą tą sytuacją? - zapytał wreszcie.

Isaku złapał chrapliwie powietrze.

- Posłuchaj mnie uważnie - powiedział. - Cokolwiek robisz, rób to szybko. Jeżeli zginę, Augustus pójdzie przejąć Północ. Jeżeli zdradzę, to samo. Jeżeli ktoś mnie pojmie, to samo. Na Północy jest Lees. Z Fabią. Nikomu nie mów. Szpiedzy są wszędzie, wśród twoich nowych przyjaciół też.

Elra powoli kiwnął głową.

- Rozumiem. Dziękuję. Wiesz cokolwiek na temat tej machiny Augustusa? Gdzie jej szukać? - zapytał jeszcze.

- Cokolwiek to jest, tworzy aurę. Wampiry mogą ją wyczuć, ale nie wzmacnia się przy źródle - rzekł Isaku. - Nic więcej nie wiem. Chciałbym.

- Jeszcze coś o czym powinienem wiedzieć?

- Faraonowi uciekła Brunhilda - powiedział Isaku. - Przed swoim ślubem. Poślubił kogoś podstawionego. Kellam jest z nią. Ogłosili, że go spalili, ale to nieprawda. Nie wiem, gdzie są i raczej się nie dowiem.

Elra krótko kiwnął głową.

- A pozostali Wielcy? Ci których wepchnąłem do bunkrów żeby się zrastali? Znaleźli ich?

- Nie wiem - powiedział Isaku. - Nie było mnie w Królestwach od miesiąca, a przedtem nic o tym nie słyszałem.