16.2: Wywiad z wampirem

[Cerro]

Złote Imperium

Dana wypuściła go powoli z objęć.

- Idź - potaknęła.

[Akayla]

Złote Imperium

- Mogłabyś wybrać się ze mną, jeśli chcesz i czujesz się na siłach... - zaoferował ostrożnie. Wątpił, by to był dobry pomysł, ale po tym, jak przykre było śniadanie wolał Dany nie wykluczać.

[Cerro]

Złote Imperium

Dana pokręciła przecząco głową. Nie uważała, że dzieci powinny oglądać ją w takim a nie innym stanie. Fizycznie co prawda wyglądała dobrze, ale nie potrafiła jeszcze udawać, że psychicznie też.

- Poroniłam - wydostała w końcu z siebie to słowo, patrząc przy tym w okno.

[Akayla]

Złote Imperium

- Wiem. Neatan... mi powiedział - wyjaśnił cicho. Delikatnie ujął jej dłoń i ścisnął w swojej. - To wszystko moja wina. Przepraszam cię. Jestem najgorszym co mogło ci się przytrafić.

[Cerro]

Złote Imperium

Dana zagryzła wargę i pokręciła ponownie głową.

- Nie wiem - powiedziała bezradnie.

Była zła. Nawet nie na niego. Była tak ogólnie wściekła i chciała, żeby całemu światu było równie nieszczęśliwie jak jej teraz. Więc nie czuła się na siłach poprawiać humoru Elrze.

[Akayla]

Złote Imperium

Elra mruknął. Pocałował jej dłoń.

- Poprosić Bena, żeby do ciebie przyszedł...?

[Cerro]

Złote Imperium

Dana zaprzeczyła.

Kiedy Elra wyszedł, przeszła na łóżko, tam wyciągnęła na plecach i w końcu zdołała rozpłakać.

[Akayla]

Archipelag

Elra natomiast wziął szybką kąpiel, dał się uczesać i poprosił Neatana o portal. Wziął głęboki wdech i przeszedł na drugą stronę. Zdążył samodzielnie postawić może trzy kroki nim pojawiła się Cicha i poprowadziła w kierunku pokoi dzieci.

- Udało się z Bergiem? - zapytał przy okazji Czarnoksiężnika.

[Cerro]

Archipelag

- Tak. Dopilnuj, żeby nowy król Meselerinu znał swoje miejsce i wysłał ci grzeczny, przepełniony wdzięcznością list na dobry początek. Nie chciałbym chłopaka zdjąć w przyszłości, miły jest.

Lees i Brunhilda ciągle byli w łóżkach, a Jon miał areszt domowy, w związku z czym siedzieli w jednym pokoju pełnym książek i tabletek. Na widok Cichej, Lees wrzasnął:

- Nie tabletka!

I rozbeczał się. Brunhilda też. Jon troszkę zzieleniał.

- To jeszcze nie pora... - zaprotestował słabo.

[Akayla]

Archipelag

- W porządku. Dziękuję.

- To prawda - zgodziła się nieumarła z Jonem i poszła, utulić zapłakanych Leesa i Brunhildę. - Już dobrze, kochani. Nie płaczcie. Patrzcie, kto przyszedł.

Elra wstawił za nią głowę do pokoju.

- Cześć - powiedział i pomachał.