18. Magia nie istnieje!

[Akayla]

- W Królestwie, o ile się orientuję, nie ma takich. W Meselerinie, tak. Zresztą, nie puszczę go na tor póki nie mamy magii, jeszcze zleci i połamie sobie kręgosłup - zauważył.

[Los]

- No jasne, to jeszcze dzieciak - stwierdził przytomnie Jon.

[Akayla]

- Dokładnie - potaknął Elra. - Dana by mnie przecież zamordowała gdyby coś mu się stało. Ech, tęsknię za nią - przyznał.

[Los]

- Mama zamordowała? No co ty - prychnął z rozbawieniem Jon.

[Akayla]

Elra uśmiechnął się z rozbawieniem.

- To rzeczywiście przesada - przyznał - ale na pewno przynajmniej strzeliłaby focha i chodziła wściekła przez jakiś czas. Nie mów jej, że tak powiedziałem, swoją drogą, byłoby jej przykro.

[Los]

- Nie powiem - zapewnił Jon z rozbawieniem.

[Akayla]

- Wiedziałem że można na ciebie liczyć - odrzekł Elra pogodnie. - Swoją drogą, kiedy wyjeżdżaliśmy z Karaim nie do końca się zrozumieliśmy i powiedziałem Garowi, że wkrótce wrócę. Myślisz że bardzo ma mi za złe?

[Los]

Jon mruknął.

-Pewnie chodzi po Twierdzy i jęczy, że go porzuciłeś - przyznał.

[Akayla]

Elra zmarkotniał trochę.

- Nic mu nie będzie, ale i tak mi głupio - przyznał. - Polubiłem go przez tamtą podróż, jest sympatyczny.

[Los]

- Nic mu nie będzie - potaknął Jon. - Nie przejmuj się tym aż tak, z pewnością nie będzie miał ci bardzo za złe. Zrozumie przecież, że sytuacja jest wyjątkowa.