16.2: Wywiad z wampirem

[Cerro]

Złote Imperium

- To chyba nie masz wyjścia jak dalej je łykać - przyznała Dana ze współczuciem.

[Akayla]

Złote Imperium

- Ano - westchnął Ben. - Dobrze, że przynajmniej ciebie ominęło. Podobno zawdzięczamy to tej czarnej łajzie?

[Cerro]

Złote Imperium

- Zarazę? Nie wiem - przyznała Dana. Spuściła nagle wypełnione łzami oczy na swoje złożone na podołku dłonie.

[Akayla]

Złote Imperium

Ben zamrugał, zaskoczony. Mała zaskomlała.

Po bardzo krótkiej chwili, elf złapał córkę za ramiona i delikatnie wciągnął ją sobie na kolana, żeby ją przytulić. Tak po prostu. Nie zamierzał naciskać.

[Cerro]

Złote Imperium

- Straciłam ciążę - powiedziała Dana po chwili takiego siedzenia. - Empatia zdradziła... Ostatnie dni to był horror... Kiedyś ci opowiem, papo. - Umilkła na chwilę. - To jest najważniejsze... Straciłam ciążę.

[Akayla]

Złote Imperium

Ben sapnął.

- Tak mi przykro, kochanie - jęknął i przytulił ją mocniej. - Tak mi przykro... - Przez chwilę po prostu głaskał ją współczująco. - Chyba się za to nie obwiniasz? - upewnił się. - Nie powinnaś.

[Cerro]

Złote Imperium

- Nie - zapewniła Dana. - Ja po prostu... Jestem po prostu smutna - przyznała. - Bardzo.

[Akayla]

Złote Imperium

Ben mruknął.

- To naturalne - stwierdził miękko, podczas gdy Mała położyła się obok i wsunęła łeb z kolei na kolana Dany, żeby też mieć udział w pocieszaniu. - Utrata dziecka zawsze jest smutna.

[Cerro]

Złote Imperium

- Tak, teraz już wiem - przyznała Dana.

Zebrała się w sobie. Pogłaskała czule Małą i z powrotem usiadła obok ojca.

- Będę przychodzić na obiady, póki nie poczujesz się lepiej, dobrze? - powiedziała.

[Akayla]

Złote Imperium

- Oczywiście, kochanie - zapewnił ją Ben ciepło. - Będzie mi bardzo miło, dziękuję.

Coś łupnęło pod oknem, aż szyba się zatrzęsła. I chyba zdarzało się to często, bo Ben i Mała nawet się nie obejrzeli.