Kingdom of North

- Pomyśl tylko co musiało się dziać kiedy nie było cię trzy tygodnie - odrzekł Elra z pogodnym rozbawieniem.

Fabia wstała z fotela i poszła, uściskać Isaku.

- Nie przejmuj się nim - poprosiła miękko.

- Jakbym nie wiedział - powiedział Isaku i pocałował ją w policzek z czułością, a potem usiadł na jej poprzednim miejscu, biorąc sobie żonę na kolana. - Co? - spytał faraona.

- Parę rzeczy - przyznał. - Jestem na przykład ciekaw, jak ci poszło z Brunhildą. Kellam się stroszył przez całą naszą rozmowę bo czuł cię za ścianą - wyjaśnił.

- Jaki troskliwy ojciec, strzegący cnoty swojej córki, widziałaś? - spytał Isaku Fabię. Spoważniał. - Byłem przeprosić. Poszło zupełnie dobrze.

Fabia uśmiechnęła się z rozbawieniem w odpowiedzi na żart.

- To dobrze. Cieszę się - zapewnił Elra. - Jon też już prawie zaakceptował że ci się upiecze - przyznał. - Rozmawiałem z nim dziś o tym.

- Jego na razie unikam, zgodnie z życzeniem - powiedział Isaku. - Słyszałem, co mówił Kellam o Wschodzie. I co myślisz?

- Jeśli chcesz, możesz przestać. Po naszej dzisiejszej rozmowie raczej nie powinien już zrobić niczego głupiego - zapewnił Elra. Mruknął. - Zastanawiam się - przyznał. - Jeśli rzeczywiście nie zależy jej na magii ani na niczym, co mamy do zaoferowania, stracimy rok zupełnie bez sensu. Do tego jest jeszcze problem tych Wielkich, tę część pewnie też słyszałeś.

- Tak - przyznał Isaku. - Chcesz z nią wymienić listy? Jest to pewne rozwiązanie. Co jednak, jeśli odmówi? Dżuma nie powstrzyma Augustusa przed odbudowaniem floty zbyt długo. Możemy naturalnie zadowolić się Północą i siedzieć tutaj bezpiecznie, ale czy jesteś skłonny to zrobić? Bez dodatkowej armii, pokonanie Królestw będzie problemem.

- Co jeśli popłyniemy do niej i i tak odmówi? - mruknął Elra. - Do czasu kiedy wrócimy Augustus będzie miał z powrotem większość floty. - Milczał chwilę. - Meselerin i Międzygórze są blisko - zauważył. - Im brak magii mocno przeszkadza. Ich pewnie byłoby łatwiej przekonać do wsparcia nas. Nie wiem jak Olke Ayin, słyszałem że oni żyją z Augustusem dość dobrze, ale może to ponieważ boją się Berga. - Postukał palcami po kolanie. - Moglibyśmy też przynajmniej rozważyć przechwycenie Imperium, miejmy nadzieję razem z armią, wzięcie Południa z dwóch stron.

Isaku milczał chwilę i myślał.

- Mógłbym popłynąć do Meselerinu - powiedział w końcu. - Dżuma nic mi nie zrobi. Jest szansa, że Berg mnie wysłucha. Gorzej może być z Międzygórzem - przyznał. - Ale jest nadzieja, że Międzygórze wysłucha Berga.