Kingdom of North

- Ma rację - potwierdził Ver. - Jest dla nich dużo bezpieczniej nie wiedzieć takich rzeczy. Chodź, zjedzmy owsiankę - dodał polubownie, ujmując ją delikatnie pod ramię żeby zaszła z nim z powrotem do kuchni.

N'gaya poszła za nim.

- Chcesz herbatę? - spytała Isaku. - Owsianki?

- Herbatę - potaknął.

- Jest dużo owsianki - dodała znacząco.

Uśmiechnął się i pokiwał głową.

- W porządku.

Spojrzał na Hatsze.

- Dołączysz? - spytał.

Hatsze uśmiechnęła się do niej miło.

- Pewnie, bardzo dziękuję - potaknęła uprzejmie, dosiadając się przy stole obok Isaku.

- Mamy jeszcze trochę krwi w lodówce, napijesz się? - zaoferował Ver Faryszce. Wampirzyca kiwnęła głową.

- Tak, dziękuję - potaknęła.

Ver uśmiechnął się i poszedł wygrzebać worek z lodówki, coś tam mamrocząc niewyraźnie pod nosem.

- A, właśnie - dodała Fariha i wyciągnęła z kieszeni scyzoryk Elanii. Podała go N'gayi. - Zabrałam go Elanii, bo prowokowała kuszników. Mogłabyś jej oddać następnym razem jak będzie? Widujesz się z nią częściej ode mnie.

A przynajmniej na razie tak było. Ta śmiertelniczka przykleiła się do niej z maniakalnym wręcz uporem. Co, po prawdzie, trochę Faryszce schlebiało.

- Oczywiście - powiedziała N'gaya, biorąc scyzoryk. - Przepraszam za nich. Kiedyś się nauczą. Chyba.

- Kiedyś na pewno - zapewniła Fariha. Jeśli dożyją. - Dzięki.

- Tak zmieniając temat, N'gaya już wie, co chciałaby studiować - zagaił Ver do Isaku, głównie żeby rozluźnić atmosferę.

- Pozowanie dla przewrotowych gazet? - domyślił się Isaku.

N'gaya zaczerwieniła się.

- Astronomię - sprecyzowała.

- O, to podobne zainteresowanie co Fabiana - zauważyła Hatsze, podczas gdy Ver zajął się miotaniem wzrokiem gromów w kierunku brata. Na złośliwości go naszło.

Fariha sączyła krew z kubeczka drobnymi łyczkami, wyraźnie pogrążona w zamyśleniu. Mruknęła cicho i nawiązała połączenie z Isaku.

- Czy możemy potem pomówić, prywatnie? - poprosiła go.

Isaku spojrzał na Vera i uniósł brwi.

- Co? - spytał. - Nie podrywam jej. W końcu jeszcze nie jesteście małżeństwem. Możemy - odpowiedział Faryszce.

Ver zmieszał się. Może rzeczywiście był przewrażliwiony.

- Nic. Przepraszam, re.

- Bardzo dobra owsianka - zwróciła się Hatsze po cichu do N'gayi.

- Dziękuję - powiedziała N'gaya, jakby owsianka rzeczywiście wymagała wielkich zdolności kulinarnych.

Isaku westchnął.

- Żartuję, re - powiedział i walnął go krótko w ramię. - Przepraszam. I życzę ci powodzenia na studiach - zwrócił się do N'gai. - Pamiętaj o Fabianie. Na pewno chętnie ci pomoże z materiałem w razie czego.

- Dziękuję - zapewniła N'gaya.

- Powinienem już iść - dodał Isaku. - Mój osobisty cerber już pewnie się zastanawia, gdzie jestem. - Rozejrzał się po kuchni. - Chodź, księżniczko, będziesz moim świadkiem, że nie balowałem po drodze - rzekł, wstając.