Kingdom of North

- Myślę, że jest - zapewnił go Elra, odnotowując w pamięci życzenie kusznika. - Jeszcze raz wam dziękuję, panowie.

Wstali, skłonili się, podziękowali raz jeszcze i wyszli.

Zaraz wszedł Karai.

- Najjaśniejszy Panie - powiedział i oparł się o krzesło, nie zamierzając siadać. - Wiem, co zrobić z bandami w Złotym Imperium. Trzeba im zlecić intensywne i globalne rabowanie dostaw dla armii.

- To jest wyśmienity pomysł - pochwalił Elra. - Zajmiesz się tym, Oświecony?

- Oczywiście, Najjaśniejszy Panie - zapewnił Oświecony, skinął głową i wyszedł.

Isaku obejrzał się za nim, bo cała audiencja zajęła trzy minuty, ale wszedł, skoro przyszła jego kolej. On z kolei usiadł bez zaproszenia i streścił przebieg rozmów z Bergiem.

Elra wysłuchał uważnie i skinął głową.

- Ma dość pokaźną armię - stwierdził. - Jeśli wszystko co powiedział jest prawda, to cenny sojusznik. Co ty myślisz o tym wszystkim?

- Syrus może nam pomóc - stwierdził Isaku. - Na początku miałem spore podejrzenia co do jego szczerości - przyznał. - Teraz podejrzewam, że to Berg już od dawna wspierał buntowników, a to by wskazywało na jego prawdomówność.

Elra mruknął twierdząco.

- Też tak myślę - przyznał. - Kruk zdążył się już może zjawić?

- Zdążył. Zawołam - rzucił Isaku i wstał raźno, żeby wpuścić Syrusa.

Syrus po chwili wszedł do komnaty i skłonił się uprzejmie.

- Chciałeś mnie widzieć, Najjaśniejszy Panie.

- Tak. Parę spraw. Usiądź - poprosił wampira. Syrus wobec tego zajął miejsce obok Isaku. - Isaku chwilę temu rozmawiał z Bergiem. Podobno król miał z tobą kontakt.

- Hai - odrzekł hakkai. - Od lat przemycałem od niego zaopatrzenie dla buntowników na pustyni. Dokładał się też do finansowania mojej siatki szpiegowskiej. W zamian przekazywałem mu wieści ze świata. Żadne krytyczne informacje - zaznaczył. - Poza tym topił dużo funduszy w wojsku. Oficjalnie w celach utrzymania porządku w kraju i ochrony granic. Utrzymywał też dość dobry kontakt z Międzygórzem. Dwa lata temu poderwał jedną tamtejszą kobietę. Luźno spokrewnioną z dyktatorką. Służyła w ich wojsku, na dość niskim stanowisku, i odeszła ze służby żeby wyjść za niego za mąż. O ile wiem obie strony wykorzystują jej pokrewieństwo do podtrzymania bliskich kontaktów.

- Można mu zaufać? - spytał Isaku.