Kingdom of North

Złote Imperium

...

*

Następnego dnia rano, kiedy Jon wychodził, zastał Cichą czekającą na krzesełku naprzeciwko jego drzwi. Kunoichi uśmiechnęła się do niego ciepło na powitanie, wstała i ukłoniła grzecznie.

Złote Imperium

Jon zrobił wielkie oczy.

- Dzień dobry - powiedział w końcu. - Co tu robisz?

*

Alim skoro świt udał się po Pusię, jak co dzień od kilku dni, więc Adhara była sama z Farihą, kiedy jej runy zadrżały, wyczuwając czarną magię. Do drzwi rozległo się ciche pukanie.

*

Dana leżała, przytulona do Elry i czekała cierpliwie, aż faraon się obudzi, przesuwając samą opuszką palca w tę i z powrotem po jego obojczyku. Chciała porozmawiać - czy raczej nie tyle chciała, co czuła się w obowiązku poruszyć temat żon, które przecież wróciły już do pałacu. I na razie nie cieszyły się wielką uwagą, przynajmniej z jej strony.

Złote Imperium

- Dzień dobry. Przyszłam przynieść ci lustro, które obiecałam, i przeprosić że dopiero teraz - wyjaśniła, podając chłopakowi pakuneczek. - Byłam troszkę zajęta przez ostatnie dwa tygodnie.

*

Adhara uniosła głowę znad książki dla dzieci, którą wykorzystywała do uczenia córki czytania.

- Wujek? Wejdź! - zawołała.

*

Poleżała tak dobre pół godziny, nim w końcu Elra zamruczał i ziewnął przeciągle.

- Dzień dobry, malutka - przywitał się ciepło.

Złote Imperium

- Och... Nic się nie stało. Rozumiem - zapewnił Jon. - I... Dziękuję.

*

Neatan wszedł do środka. Był już ubrany zupełnie po tutejszemu, w długi do ziemi kaftan powszechnie noszony przez ludy wywodzące się z Szarej Pustyni. Oczywiście absurdalnie elegancki, bo w pajęczynę wplótł permanentnie zamrożone kryształki szafirowej wody.

- Adharo - przywitał się. - Ktoś tu urósł - dodał i pocałował dłoń Farihy w eleganckim powitaniu, kłaniając się w tym celu bardzo nisko. - Ruva wspominał, że coś chciałaś.

*

Dana pokraśniała z zadowolenia. Lubiła, kiedy ją tak nazywał.

- Dzień dobry - powiedziała i dłuższą chwilę całowała go czule. - Zastanawiam się nad czymś... Harem wrócił do pałacu, prawda?

Złote Imperium

Cicha uśmiechnęła się do niego ciepło.

- Ty pewnie do pracy? - zgadła. - Już cię nie zatrzymuję.

*

Fariha pokraśniała.

- Wiem. Patrz jaka jestem duża, o! - zawołała i zeskoczyła z krzesła, żeby mógł zobaczyć w całej okazałości, jaka jest wysoka.

Adhara uśmiechnęła się z rozbawieniem.

- To prawda - przyznała. - Dzięki, że przyszedłeś. Nie stój tak, usiądź z nami. Dasz się czymś poczęstować? Mamy kawę, herbatę, kakao i ciastka.

*

- Tak - przyznał Elra.

Złote Imperium

- Tak,wydać śniadania. Ale głównie mnie zaskoczyłaś - przyznał. - Odprowadzić cię do portalu?

*

- Nie rośnij tak szybko, bo cię kiedyś nie poznam - skarcił ją Neatan. Usiadł i wziął Farihę na kolana. - Nie kłopocz się, Adharo, ja nie jadam - dodał.

*

- Zajmowałeś się nimi przez ostatnie dwa tygodnie? - spytała Dana i wróciła do delikatnego głaskania jego skóry.

Złote Imperium

- Jeśli się przez to nie spóźnisz, chętnie - zapewniła Cicha.

*

Fariha objęła go za ramię i przytuliła się. Adhara natomiast zaczerwieniła się lekko i chrząknęła.

- Racja, wybacz - przeprosiła. - Więc, nie owijając w bawełnę, mała zaczęła rzucać uroki. Zastanawiałam się, czy nie mógłbyś jej uczyć - wyjaśniła.

- Tak! - pisnęła Fariha z entuzjazmem i uniosła sarnie oczy na Neatana. - Będziesz mnie uczył? Będziesz? Będziesz? - Każde z pytań zostało podkreślone lekkim, rozemocjonowanym podskokiem.

*

- Pośrednio - przyznał Elra. - Poprosiłem Hrę, żeby się nimi zaopiekowała i pytałem ją, co u nich. Wiem że nie lubisz jak spędzam z nimi czas sam na sam, a potrzebowałaś mojej pełnej atencji, więc pomyślałem, że to dobry kompromis - wyjaśnił.

Złote Imperium

- Nadrobię potem. Podbiegnę - zapewnił. - Chodźmy.

*

- Może. Jeśli dobiję targu z twoją matką - powiedział Neatan. - Mogę ją uczyć, jeśli przynajmniej dwa razy w tygodniu przyślesz ją do mnie. A idealnie gdyby została na jakiś czas w zigguracie, zwłaszcza poki jest nieco... - Przesunął spojrzeniem po rozwieszonych runach. -... Niebezpieczna dla otoczenia.

*

- Och. To dobrze - przyznała Dana. Myślała czy może Elra nie spotkał się z żonami... Ale u cieszyło jej, że tego nie zrobił. Szczerze mówiąc, była zupełnie zadowolona, że ich skrzydło jest znowu puste i ciche. - Myślałam czy może nie czują się porzucone. Musimy chyba zjeść z nimi jakąś kolację... I wrócić powoli do rutyny.

Złote Imperium

- W porządku - zgodziła się Cicha. I poszli. - Mam nadzieję, nie obudziliśmy cię w nocy? Narobiliśmy z Czarnoksiężnikiem trochę zamieszania na dziedzińcu - wyjaśniła.

*

- Cóż... wiem - przyznała Adhara podążając za jego wzrokiem. - Z przysyłaniem jej na lekcje nie powinno być żadnego problemu. Nie wiem jak z zostawieniem jej u ciebie. Jest jeszcze mała więc wolałabym, żeby przynajmniej jedno z nas było w pobliżu... ogólnie muszę przedyskutować to z Alimem - wyjaśniła. - Skoro już o tym, piękny kaftan, przeprowadziłeś się?

*

- Tak - przyznał. - Orzeszek pewnie bardzo się za tobą stęskniła. - Myślał przez chwilę. - Kolacja to dobry pomysł, a tak poza tym moglibyśmy zabrać chętne na zbiorczą zabawę do saloniku. Żeby trochę nadrobić. Co o tym myślisz?

Złote Imperium

- Obudziliście cały pałac - zapewnił Jon.

*

- Mhm - powiedział Neatan. - Mieszkanie na Archipelagu stało się nie do zniesienia. Czekam teraz aż faraon dostanie prośbę o ekstradycję.

*

Dana przestała go głaskać. Przewróciła się na plecy i pokręciła głową.

- Chyba nie mam na to ochoty - przyznała.