16.2: Wywiad z wampirem

[Akayla]

Złote Imperium

- Nawet bym cię o to nie podejrzewał - stwierdził Elra łagodnie i przytulił ją trochę mocniej. - Spokojnie, malutka. Wszystko jest dobrze. - Pocałował ją w czubek głowy. - Nie pozbywaj się tego - poprosił. - To bardzo przydatna zdolność, kiedy jesteś zmuszona do samoobrony, tym bardziej że nie zatrzyma jej antymagia.

[Cerro]

Złote Imperium

Dana odetchnęła z ulgą. Naprawdę nie bardzo wiedziała, co powinna z tą całą mocą zrobić. Dobrze że Elra wiedział.

- Chyba nie zamierzam stąd dzisiaj wychodzić - przyznała po chwili. Zewnątrz było dla niej za jasne i za głośne na ten moment.

[Akayla]

Złote Imperium

Elra zamruczał leniwie. Przez chwilę leżeli w milczeniu, potem sobie przypomniał.

- Ja miałem jedną rzecz zrobić - przyznał. - Za jakąś godzinkę wrócę i przeleżymy do wieczora, dobrze?

[Cerro]

Złote Imperium

- Ty idź, jeśli musisz, ja po prostu ledwo żyję - przyznała Dana. - Jak mi tu przyślesz służącego z wodą, będę wdzięczna - dodała.

[Akayla]

Złote Imperium

- Oczywiście, malutka - zapewnił czule Elra. Ucałował ją, ubrał się i poszedł, wydawszy uprzednio odpowiednie polecenie służącym.

Tak naprawdę nie musiał nigdzie być - ale chciał przejrzeć swoje zbiory w poszukiwaniu ciekawych roślinek do obsadzenia podziemnego ogrodu. Ostatecznie mogło mu na to zejść trochę więcej niż godzinkę, ale przynajmniej, po ożywionej dyskusji z Neatanem, ustalił, co chce mieć w ogrodzie.

[Cerro]

Złote Imperium

- Lubię, kiedy mnie tak nazywasz - wymruczała Dana.

I zupełnie nie zauważyła, że Elry nie było dłużej niż zapowiedział, bo spała.

Neatan w tym czasie znalazł i przerzucił do loszki trochę porządnej, żyznej ziemi. Rozprowadzenie jej po podłodze zamierzał zostawić Elrze. Faraonowi taka aktywność wyraźnie dobrze robiła na samopoczucie, a on miał co robić z małą Farihą.

[Akayla]

Złote Imperium

Elra w związku z tym podniósł akta, które Nithael im przysłał tydzień wcześniej i zaczął je przeglądać. Już zdążył to zrobić kilka razy - ale następnego dnia miał się odbyć nieszczęsny proces. Elra stwierdził, że raczej nie zaszkodzi powtórzyć materiału. Rozprowadzaniem ziemi, za którą zresztą bardzo Neatanowi podziękował, mógł się zająć kiedy wredny upiór w końcu opuści ten świat.

[Cerro]

Złote Imperium

Przygotowane przez Nithaela papiery były suche w tonie, bogate w dowody, zeznania i magiczne obrazy. Ludzie Namiestnika dotarli do ocalonych z "hodowli". Niektóre obrazy - jak te z tej drugiej, zgłoszonej hodowli, którą znalazł Neatan - były wybitnie wstrząsające. Do tego zeznania Ashory, analiza pośrednich skutków działań Parysusa, rozdarcie przez niego granicy między wymiarami... Na końcu dokumentacji, Nithael dorzucił ręcznie napisaną notatkę: "Ja bym udawał skruchę". W kopii, którą dostali wszyscy pozostali władcy, jej nie było.

[Akayla]

Złote Imperium

Elra też by udawał skruchę na miejscu upiora. Niemniej, wątpił by cokolwiek to pomogło. Skoro Archipelag się wycofał, nawet jeśli Międzygórze by się na tę skruchę złapało - a według słów Adhary szanse na to były niewielkie - Imperium i Północ łącznie stanowiły większość głosów.

Odłożył dokumenty i poszedł, kazać służbie po cichu wnieść późny obiad. Nie chciał budzić Dany.

[Cerro]

Złote Imperium

Służba stanęła na wysokości zadania. Dana ocknęła się dopiero kiedy był w trakcie posiłku, bez wyraźnego powodu. Poruszyła się leniwie, żeby na niego spojrzeć. Obok niej Ćma przewróciła się na plecy w pościeli. Chwilę obserwowały go obie, a potem Dana usiadła prosto, żeby sięgnąć po wodę.