Kingdom of North

Złote Imperium

- Nie będę, obiecuję - zapewnił Elra i ucałował jej rączkę. - Jeszcze raz przepraszam.

Złote Imperium

- Nie ma za co - powiedziała Dana cicho.

Skończyli jeść, Dana kazała posprzątać służbie, a potem rzuciła:

- Idę do łaźni. Chyba wezmę masaż, chwilę mnie nie będzie. Mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko, ale chciałabym pobyć sama.

Złote Imperium

- Oczywiście, malutka - zapewnił Elra łagodnie. - Miłego wypoczynku.

A potem, ledwie drzwi się za nią zamknęły, zaczął nerwowo krążyć po komnacie, wyrzucając sobie palnięcie głupoty przy Ashorze i szukając w pamięci, czy nie zrobił czegoś jeszcze.

Złote Imperium

- Czy ty masz jakieś traumy? - Nie wytrzymał po dłuższej chwili Neatan. - Poszła się umyć i wziąć masaż, a nie ostrzyć pal.

Złote Imperium

- Wiem - sapnął Elra. - Tylko martwię się, czy nie jest jej dalej przykro, że chciała pójść sama. Normalnie to się jej nie zdarza - wyjaśnił.

Złote Imperium

- To ją zapytaj, kiedy wróci - zasugerował Neatan.

Złote Imperium

- Trzeba będzie - potaknął Elra i usiadł w końcu. Nerwowo.

Złote Imperium

Dana, wedle zapowiedzi, wróciła po długim czasie.

- Myślałam, że się położysz - powiedziała na jego widok.

Złote Imperium

Elra uniósł głowę znad notesiku, gdzie zaczął w międzyczasie skrobać projekty run, które miały tworzyć drzwi między ich komnatą a ogrodem w loszku. Żeby się czymś zająć, bo już nie mógł.

Kiedy Dana weszła, uniósł znad niego głowę, zamknął go i schował do szuflady.

- Nie... wiesz... szczerze mówiąc trochę się martwiłem. Że dalej ci przykro - wyjaśnił nieśmiało.

Złote Imperium

Dana zamrugała.

- Oczywiście, że dalej mi przykro - stwierdziła i poszła się rozebrać do snu.