16.2: Wywiad z wampirem

[Akayla]

Złote Imperium

- Wszystko dobrze? Mdlejesz? - zaniepokoił się Elra.

[Cerro]

Złote Imperium

- Nie, wszystko dobrze. Na północy nosiłam gorsety - zapewniła Dana.

[Akayla]

Złote Imperium

- Zawsze uważałem że moda na gorsety to nonsens - przyznał Elra i ucałował ją czule. - Syrus miał adres Adhary. Chyba że zamierzasz pozwolić smokom szukać.

[Cerro]

Złote Imperium

- Nie, poszukam go - zapewniła Dana. To znaczy zamierzała kazać to zrobić służbie. - Chyba widzimy się wieczorem - dodała.

[Akayla]

Złote Imperium

- Chyba tak - przyznał Elra. - W takim razie idę do biura. Uważaj na siebie, kochanie - dodał, ucałował ją i przytulił mocno.

[Cerro]

Złote Imperium

Dana odwzajemniła czułości. A gdy służba dopadła Syrusa i zdobyła jej adres, ubrała się w prostą i wcale nie skromną suknię, wezwała Nieśmiertelnych i Dzikuska, i udała się wprost do domu Adhary.

[Akayla]

Złote Imperium

Adhara, zaalarmowana przez wygrzewającą się na balkonie Remę, wyszła Danie naprzeciw na placyk przed stajnią. Kiedy tam dotarła, było już bardzo ciasno - miejsca nie było wiele, więc kiedy Dzikusek wylądował, pozostało go tylko dla jednego kusznika. Drugi smok musiał opaść na dach stajni.

- Cześć, kochana - przywitała się ciepło, ściskając ją na powitanie. - Szkoda, że nie powiedziałaś wcześniej, upiekłabym jakiś placek. Cerendi Dzikusek położy się w stajni? Powinno być jeszcze miejsce obok staruszka.

[Cerro]

Złote Imperium

- Decyzja zapadła godzinę temu - wyjaśniła Dana, odwzajemniając uścisk. - Jutro wyjeżdżam do Świątyni na jakiś tydzień... I nie mam się w co ubrać - wyjaśniła. - Pomyślałam, że może odsprzedaż mi coś stosownego.

[Akayla]

Złote Imperium

- Och, rozumiem. Coś się powinno znaleźć - zapewniła. Spojrzała znów na smoki. - Ale je naprawdę trzeba jakoś sensowniej ułożyć, nie tylko my tu mieszkamy - dodała.

[Cerro]

Złote Imperium

- Idź do stajni - powiedziała do Dzikuska. Drugi smok zeskoczył natychmiast, zająć wolne miejsce. Zadowolona z siebie Dana rzuciła: - To chodźmy.