Kingdom of North

Twierdza - Stary Świat

Isaku mruknął, to znaczy bardziej wydał z siebie głuchy dźwięk.

- Wiem i dziękuję - odrzekł odnośnie pierwszej części zdania. - Ale nie sądzę, żeby Szubienicznik miał ze mną szanse na pustyni, klonem czy nie, więc może rozsądniej byłoby pozostać przy niezbędnym minimum - dodał, znowu podnosząc rozrysowaną runę, żeby nic nie pomieszać.

*

- Oczywiście - powiedział Karai. - Jeżeli będziesz chciała go zobaczyć, daj proszę znać Kaede. Jest bezpieczny i w stabilnym stanie. Nie ma z tym pośpiechu.


Zatoka - Stary Świat

Apepi i Jon spojrzeli na nią jak na nienormalną.

- Chętnie - przemógł się książę Północy i nawet zabrzmiał prawie szczerze.

Apepi tylko skinął głową z zimną wyniosłością i podniósł się jako pierwszy.

Twierdza - Stary Świat

- Ty wciąż chcesz iść walczyć - mruknęła cicho Adhara. W zasadzie to Isaku wręcz jej w tej chwili imponował. - Tak czy owak musisz zaczekać, aż wujek będzie się do nich znów wybierał - stwierdziła spokojnie. - Dowiem się od niego, kiedy, i spróbuję skończyć z twoim ciałem do tego czasu.

*

Fabia skinęła głową.

- Dobrze. Bardzo ci dziękuję, Oświecony - zapewniła z wdzięcznością.


Zatoka - Stary Świat

Poszli więc, odebrać swoje racje obozowe i siedli z nimi we trójkę przy ognisku, zjeść w ciężkiej ciszy.

- Zgarnę go - uprzedziła Lora Jona. - Chcę spróbować się o coś dowiedzieć. I trzeba go przebrać w te antymagiczne ubrania czy co to tam macie, coś słyszałam.

Twierdza - Stary Świat

Isaku nie odpowiedział, skupiony na kreśleniu wyjątkowo skomplikowanej części runy. Skończył z nią i porównał z rysunkiem od Adhary. Były na tyle podobne, że wszystko powinno działać.

*

Karai milczał chwilę. Wreszcie pokręcił głową.

- To ja jestem wdzięczny - powiedział z powagą. - I wszyscy inni powinni.


Zatoka - Stary Świat

- Dobry pomysł - przyznał Jon. - Jeżeli przyślesz mi swoich ludzi, wydam wam wszystkim te ubrania, tyle ile mamy. Kiedy Karai znowu się pojawi, złożę zamówienie na więcej, bo nie wystarczy na pewno.

Twierdza - Stary Świat

- Dziękuję - odezwała się Adhara, która w międzyczasie dowiedziała się od Karaiego co potrzebowała. - Jeśli chcesz kończyć tego pomidora, Isaku, to zrób to teraz - dodała, wychodząc do pokoju obok. Musiała coś przygotować. - Wujek wybiera się do Jona rano, więc mam mało czasu.


Zatoka - Stary Świat

- W porządku - zapewniła Lora. - Dziękuję.

Kiedy skończyli jeść, skinęła Jonowi głową i podniosła się.

- Dobranoc, książę. Pozwól ze mną, panie - zwróciła się do Apepiego, wyciągając do niego rękę by pomóc mu wstać.

Twierdza - Stary Świat

Isaku potaknął. Usiadł do pomidora. Kwadrans później ciągle jeszcze obierał go z najmniejszych nawet kawałków skórki. Po prostu zjedzenie czegoś wyraźnie całkowicie go przerastało.

- Adharo, zabraniam ci się przez niego wykończyć - zaznaczył Karai. - Z całą pewnością może poczekać kilka dni. Zwłaszcza że jakby obiecałem to jego żonie. A już pomijając wszystko inne, nie mogę po prostu rzucić Isaku obok Jona z nadzieją, że się nie pozabijają



Zatoka - Stary Świat

- Poradzę sobie - zapewnił Apepi, wstając bez jej wsparcia. Był zdecydowanie milszy, kiedy to ktoś inny był w niewoli.

Twierdza - Stary Świat

- Nie chcę, żeby przez zwłokę Jon został zabity przez tego drugiego Isaku, wujku - stwierdziła Adhara.


Zatoka - Stary Świat

Lora wzruszyła lekko ramionami, niezbyt przejęta. Skierowali się do części obozu zdominowanej przez elfy. Po drodze zaczepiła kogoś i posłała do Jona po odzież. Wreszcie, puściła faraona do jakiegoś namiotu i usiadła tam sobie z nim.

- Mógłbyś mi coś powiedzieć, panie? - zagadnęła go. - Co właściwie zrobiłeś siostrze księcia?

Twierdza - Stary Świat

- Naprawdę sadzisz, że ocali go Isaku? Zwyciężył chociaż z własnym obiadem? - spytał Karai, nie napastliwie, raczej o opinię.


Zatoka - Stary Świat

- Nic - rzekł Apepi. - Nic fizycznego - poprawił się. - Chociaż jej opiekunki bywały surowe. Domyślam się, że nie traktowałem jej szczególnie właściwie - przyznał.

Twierdza - Stary Świat

- Ja... nie wiem - przyznała rozbrajająco szczerze. - Z obiadem nie. Pomyślałam po prostu... tamten on to też on, więc może Isaku mógłby posłużyć poradą, jeśli niczym innym - wyjaśniła. Nawet w jej własnych uszach brzmiało to jednak słabo.


Zatoka - Stary Świat

Mruknęła cicho.

- Była tylko niewinnym dzieckiem - stwierdziła, trochę zamyślona.

Zastanawiała się, czy Jon znał szczegóły... czy sam je sobie wymyślił. Okazywana przez niego agresja związana z tematem wydawała się niewspółmierna do przewiny. Zakładając że Apepi mówił prawdę, rzecz jasna. Ale nie wydawało jej się, żeby kłamał.

Twierdza - Stary Świat

- Jon nie przyjmie jego porad, obawiam się - powiedział Karai. - Nie wykończ się - powtórzył. - Pomówię z Fabianą, potem może z Lorą. Najwyżej nie wezmę go jutro. To nie koniec świata.


Powiedziawszy to, posłał po Fabianę, ponownie.

Zatoka - Stary Świat

- Nie usprawiedliwisz mnie w oczach tej rodziny, pani - powiedział Apepi sucho. - Ich nienawiść była żywa, nawet kiedy nie mieli do niej powodu.


Meselerin - Nowy Świat

Neatan dotarł w końcu przed pałac królowej Sevi. Zamierzał wejść tam pieszo, z banalnej przyczyny. Ciekaw był reakcji straży.

Twierdza - Stary Świat

- W porządku - ustąpiła Adhara. - Dziękuję, wujku. I przepraszam.

Fabia nie uszła daleko, a wróciła nawet szybciej niż wyszła.

- Czy coś się stało? - zaniepokoiła się natychmiast.


Zatoka - Stary Świat

- Żebyś się nie zdziwił, panie - mruknęła Lora. - Nienawiść Elradienda, tak. Może jego najbliższego otoczenia również. Ale to duża rodzina i większość z nich nie była pytana o zdanie, kiedy ciebie krzywdzono. Namiestnik jest młodsza od ciebie. Jon również.


Meselerin - Nowy Świat

Biedni straże postąpili zgodnie z protokołem - skrzyżowali przed nim halabardy i poprosili o zaproszenie lub przedstawienie celu wizyty, by mogli posłać gońca.

Neatan mógł jednakże dość łatwo się zorientować, że byli przerażeni.