Kingdom of North

Złote Imperium

- Uparty jak osioł i bezkompromisowy - podsunął Elra uprzejmie.

Złote Imperium

- Tak - powiedziała Dana. - Ale w gruncie rzeczy chyba nigdy nie zdarzyło się, żeby nie znalazł dla nas czasu. To trzeba mu przyznać. I Hatsze chyba nie ma o nim złego zdania, co zakrawa o absurd - dodała.

Złote Imperium

- Tak, ale to działa w dwie strony. Ja też nigdy nie odmówiłem mu rozmowy, kiedy potrzebował - zauważył Elra. - A Hatsze... nie wiem. Zawsze miałem wrażenie, że go słusznie nie lubi, ale jak tak teraz mówisz... nie wiem. Mogłabyś ją zapytać, jeśli trafi się okazja.

Złote Imperium

- Zapytam - przyznała Dana, bo w sumie była ciekawa.

Złote Imperium

- Potem koniecznie mi powiedz - poprosił Elra i ucałował ją czule. - Idziemy zjeść obiad i zastanowić się, co zrobić z resztą tego pięknego dnia? - zaoferował, bo było dopiero popołudnie.

Złote Imperium

- Razem - powiedziała Dana i mrugnęła do niego. - Tak. Zawołasz po obiad? Ja muszę się przebrać.

Złote Imperium

-Pewnie, kochanie - potaknął Elra, ucałował ją i pomógł jej wstać.

Zawiązał z powrotem swoje ubrania jak należy, pojaśnił w ogrodzie i wyszli, Dana do garderoby, Elra wołać służących. Niedługo później siedzieli oboje przy posiłku.

- Nadal trzeba wyciągnąć Jona na wspólne polowanie - dodał. - Możemy zorganizować, jak wrócisz ze Świątyni.

Złote Imperium

- Dobrze, skoro tak uważasz, moje słońce - zgodziła się Dana. - Pewnie czekają mnie jakieś straszliwie nudne medytacje czy coś w tym rodzaju, zastanowię się na co moglibyśmy zapolować.

Złote Imperium

- W porządku - zgodził się Elra. - Kiedy będziemy mieli luźny plan, zapytam, czy w ogóle chce jechać. - Milczał chwilę. - Mam nadzieję, że będzie dobrze wspominał czas tutaj, kiedy już zacznie własne życie.

Złote Imperium

- Czyli niedługo - powiedziała Dana i przygryzła lekko wargę. - Nie wiem jak on, ale ja się do niego przywiązałam - przyznała.