Kingdom of North

Złote Imperium

Kaede skrzywiła się lekko.

- Tak... ale... nie wiem, może to matczyne zaślepienie - powiedziała cicho - jednak nie spodziewam się po nim by próbował nastawać na twoje życie. Przechwycić twoją pozycję co najwyżej. - Milczała chwilę. - Może powinniśmy otwarcie z nim o tym porozmawiać, Karai-sama?

Złote Imperium

- Nie będzie - potaknął Karai. - Ani ja na jego. Szczerze mówiąc, chcę zobaczyć jak to pójdzie. To spodziewane, więc proste do zarządzania. Może go nie doceniam. Może czas już nadszedł. - Zatrzasnął bransolety na nadgarstkach. - Chodźmy, moje serce, bo jeszcze wywołamy skandal spóźnieniem.

Złote Imperium

Kaede potaknęła, wstała i przyjęła podane jej przez męża ramię.

Elra i Dana, ku pewnemu zaskoczeniu już zebranych wiernych, weszli na salę krótko po Karaim i Kaede, i zajęli zarezerwowane dla nich miejsca z samego przodu. Tuż obok nich zostali usadzeni Hatsze i Mamoru. Dziewczyna zerknęła krótko na rodziców i skinęła im głową na powitanie.

Złote Imperium

Dana uśmiechnęła się do niej miękko. Potem Karai, a za nim cała sala, podjął zaśpiew i nie było już czasu na żadne rozmowy czy porozumiewawcze spojrzenia.

Po modłach, morze wiernych skierowało się na zewnątrz Świątyni, a Czerwoni do wewnątrz. Dana podniosła Ćmę, która siedziała grzecznie obok i złapała Elrę za rękę, żeby sobie nie poszedł bez pożegnania.

- Już czas - powiedziała, uśmiechając się blado. - Do zobaczenia za tydzień.

Złote Imperium

Elra ani myślał jej tak uciekać. Za to Hatsze jakby się rozpłynęła.

Uśmiechnął się miękko do żony.

- Szybko minie, zobaczysz - zapewnił ją łagodnie, ściskając jej rękę. Przytuliłby ją, ale w Świątyni nie wypadało. - Chyba na ciebie czekają - dodał, bo zauważył że Kaede zatrzymała się przy nich, w podyktowanej szacunkiem odległości.

Złote Imperium

- Mam nadzieję - potaknęła. Ucałowała jego dłoń z uniżeniem, na pożegnanie. - Do zobaczenia - powiedziała i podeszła do Kaede, uśmiechając się na powitanie.

Złote Imperium

Kaede odpowiedziała miłym uśmiechem.

- Chodź, Najjaśniejsza Pani, pokażę ci twój pokój - zachęciła, prowadząc ją w głąb Świątyni, przez ogród na dziedzińcu i do haremu. - Jeśli masz pytania, proszę, nie wahaj się ich zadawać.

Złote Imperium

- Oczywiście, bardzo dziękuję - zapewniła Dana, idąc za Kaede. Za nimi oczywiście kroczyły służące z pakunkami. Miały sobie pójść dopiero, gdy je odłożą na nowe miejsca. Dana nie zamierzała upadlać się bardziej niż to niezbędne.

Złote Imperium

Kaede zaś nie zamierzała komentować. Chociaż nie mieściło się jej w głowie, jak można potrzebować tylu pakunków na tygodniowy pobyt.

- Rozgość się - zaprosiła, kiedy dotarły do pomieszczenia. - Koło dziesiątej Oświecony cię zawoła, Pani. Do tego czasu możesz wypocząć lub, jeśli wolisz, przyślę ci dziewczynę która cię oprowadzi.

Złote Imperium

- Dziękuję, pani - powiedziała Dana. - Będę bardzo wdzięczna, jeśli ktoś mnie oprowadzi.

Gdy Kaede wyszła, zapewniła swoje służące, że mają wolny tydzień, dała każdej pół złotej monety i gdy wyszły, usiadła na dziwnie małym łóżku.

- Będzie dobrze - powiedziała bardziej do siebie niż do Ćmy, drapiąc suczkę za uchem.