17. Wredne i rogate

[Akayla]

- Szczerze? Nie - przyznał Elra. - Za każdym razem mam co najwyżej nadzieję że będzie dla ciebie milszy chociaż przez chwilę.

[Cerro]

- Co za bzdura, oczywiście że Elra ma tę moc - powiedziała wysoce oburzona Dana.

Isaku dyplomatycznie zassał soczku.

- W każdym razie powiem mu, że przyjedziecie i zobaczycie to jego ukochane północne wybrzeże - powiedział. - I może moje poszukiwania Pradawnych ruszą do przodu. Swoją drogą, słyszałeś już nad czym pracują czarnoksiężnicy ojca?

[Akayla]

- Nie, nie wspomniał - odrzekł Elra. - Nad czym?

[Cerro]

- Cóż, poza zabezpieczeniem wymiaru, kilku czarnoksiężników, którzy są też magami żywiołów, pracuje nad urządzeniem modyfikującym klimat - powiedział Isaku. - Więc, zasadniczo, jeśli to zadziała, będziesz mógł obsadzić zbożem całe swoje imperium, od północnego do południowego morza.

[Akayla]

Elra gwizdnął.

- Jeśli to się uda, to będzie najbardziej imponujące osiągnięcie w historii - stwierdził. - I uniezależni nas od Kontynentu, a to też dobrze.

[Cerro]

- Mhm - potaknął Isaku. - Naprawdę powinniście porozmawiać z ojcem o ściślejszej kooperacji.

[Akayla]

- Trzeba będzie - potaknął Elra. - Tu się robi historia, a ja o tym nie wiem - prychnął z rozbawieniem.

[Cerro]

- Jak dla mnie to po prostu jest kolejny chętny na dofinansowanie ze skarbca - stwierdziła Dana.

- Faraonie, okazuje się, że ożeniłeś się ze smokiem strzegącym skarbca - stwierdził Isaku z rozbawieniem.

[Akayla]

Elra zerknął na Danę.

- Ale za to jakim ładnym smokiem... - westchnął i ucałował ją w czubek głowy.

[Cerro]

Dana uśmiechnęła się lekko, przestając mierzyć Isaku złym spojrzeniem.

Dojedli w dobrych humorach. Potem Dana zabrała Fabię na spacer po odremontowanej części pałacu, zostawiając ich samych.