Kingdom of North

Złote Imperium

- Ale przecież chcę - zauważył Elra.

Złote Imperium

- I dlatego wybiegasz z łóżka rano jakby się paliło? - upewniła się Dana.

Złote Imperium

- Proszę? Przed chwilą to ty uciekłaś kiedy próbowałem być czuły - zauważył. - A wczoraj wstałem o takiej godzinie, jak przez cały poprzedni tydzień, bo myślałem że nie zamierzasz więcej pomagać, a praca nie zrobiłaby się sama. Zresztą powiedziałem ci wtedy o tym zanim zdecydowałaś się jednak pomóc.

Złote Imperium

- I szczerze uważasz, że nie mam absolutnie żadnego powodu czuć się niepożądana? - spytała Dana, smarując sobie kawałek bułki dżemem z taką agresją, że absolutnie nikt nie chciałby być tym pieczywem.

Złote Imperium

- Przecież nic takiego nie powiedziałem! - oburzył się Elra. - Poza tym, co ja mam powiedzieć? Kiedy przyszedłem się przywitać i zawołałaś po kolację, o nic nie zapytałaś ani się nie przyszłaś się przytulić, tylko zostawiłaś mnie samego przy stole i poszłaś sobie czytać książkę. To już nie jest oziębłe? Wczoraj specjalnie starałem się przebrnąć przez te wszystkie papiery najszybciej jak mogłem... a było ich więcej niż zwykle ponieważ, że ci przypomnę, zostawiłem niedokończone żeby wybiec ci na powitanie... starałem się, żeby wrócić wcześniej i spędzić z tobą wieczór, ale ty już spałaś. Mnie też było z tego powodu przykro, wiesz? I naprawdę, nie wiem ile razy mam to powtarzać, ale nie czuję się na siłach zaczynać zabawy kiedy jestem smutny i przepracowany!

Złote Imperium

Dana odłożyła gwałtownie biedną kromkę i wytarła dłonie w serwetkę, kończąc tym śniadanie.

- No więc nie chciałam ci się narzucać, kiedy jesteś smutny i przepracowany - powiedziała dla odmiany bardzo cicho i poszła do garderoby.

Złote Imperium

Elra się nie ruszył, tylko schował twarz w dłoniach. Miał wrażenie, że nie ma znaczenia, co by powiedział Danie, wszystko było nie tak. Nawet kiedy tłumaczył co czuł i dlaczego tak jasno jak tylko potrafił, nadal była smutna lub wściekła, lub jedno i drugie. Albo wręcz dopowiadała sobie rzeczy które w ogóle nie były prawdą.

Złote Imperium

Dana ubrała się, wybierając na chybił trafił suknię, a kiedy służące pozapinały ją, rozczesały jej włosy i nałożyły makijaż, poszła do gabinetu, siąść do papierów.

Złote Imperium

Elra posiedział jeszcze chwilę, a potem, nie tknąwszy śniadania, poszedł się ubrać i pojechał do Świątyni, powiedzieć Karaiemu, co o tym myśli.

Złote Imperium

Przyjął go Mamoru. Przeklęci Czerwoni.

- Ojciec wyjechał dziś rano, Najjaśniejszy Panie - poinformował. - W czym mogę pomóc?