18. Magia nie istnieje!

[Akayla]

Kaede sapnęła z wrażenia i przytaknęła.

- Oby zdążyli zanim coś mu zrobią. Faraon wie?

[Los]

- Zacząłem rozmowę, ale po dwóch zdaniach się obraził, więc nie dotarliśmy do tego tematu - rzekł Karai. - Nie do końca mu ufam w kwestii Isaku. Chciałem najpierw omówić to z tobą.

[Akayla]

Kaede mruknęła. Milczała chwilę, zamyślona.

- Czasy są jakie są i trudno obdarzać kogokolwiek zaufaniem. Z drugiej strony, nie jestem pewna, czy powinniśmy ograniczać je akurat wobec niego. Potrzebujemy go, a on nas, on bardzo nas potrzebuje. Jest zagubiony. Jeśli nie będziemy mówić mu o wszystkim, on też nie będzie miał powodu. - Urwała na chwilę. - Jakieś powody braku zaufania poza dawnymi sympatiami?

[Los]

- Wspomniał, że rozmawiali - wyjaśnił Karai. - O dzieciach Elry. Ale faraon nie powiedział mi, co mu nagadał Isaku. Obawiam się że jeśli książę mu powie, że niebo jest zielone, faraon uwierzy. - Westchnął. - Ale masz rację. Pójdę mu powiedzieć.

[Akayla]

Kaede mruknęła i pokiwała głową.

- Jeśli chcesz gwarancję dla siebie lub dla niego, lub dla was obojga, mogę obudzić Farihę - dodała. - I mam tą szyfrowaną wiadomość od chihi-ue, tak jak pisałam. Powtórzyć ci treść zanim pójdziesz?

[Los]

- Ach, tak - potaknął Karai. - Powiedz.

[Akayla]

Kaede powtórzyła więc: o Brunhildzie, o oficjalnym spaleniu Kellama, które Syrus uznał za durne i podejrzanie mało prawdopodobne, i paru innych rzeczach, poruszeniach i innych drobniejszych nowinkach, o których hakkai donosił.

- Elra wie już o tym wszystkim, powiedziałam mu wczoraj - dodała.

[Los]

Karai pokiwał głową.

- Dziękuję, Kaede-chan - powiedział. - Pójdę do niego i zaraz do ciebie wracam.

Poszedł. Ale ponieważ Elra spał, kazał po prostu przekazać mu zaproszenie na śniadanie i wrócił do żony.

Gdy wreszcie on i faraon usiedli naprzeciwko siebie, Karai uznał za stosowne przejść do rzeczy:

- Mówiłeś, że już rozmawialiście, więc wiesz że książę Isaku jest na pustyni. Ale w nocy dostałem informację, że w końcu po tych wszystkich latach został schwytany przez buntowników.

[Akayla]

Elra troszkę zbielał i zaklął paskudnie.

- Źle. Cholernie źle - stwierdził. - Co się stało? W jakim jest stanie?

[Los]

Karai uniósł brwi.

-Najwyraźniej rozchorował się zbyt ciężko by dalej maszerować pod obozem trędowatych. Buntownicy często bywają w okolicy. Akurat byli tam Siepacze. To liczna, zbrojna grupa. To niewiarygodne, ale zdołali rozproszyć Nieśmiertelnych i dopaść księcia. Nie wiem, czy żyje. Posłałem tam Czerwonych, żeby trochę ucywilizowali jego traktowanie i ściągnęli go tutaj.