Kingdom of North

Wyspa - Stary Świat

Przerażająca liczba interakcji z ludźmi.

- Mhm - potaknął.

Zresztą pewnie to nie było ważne. Na pewno i tak się mylił. Reszta pewnie dawno na to wpadła i opracowała stosowny plan.

Wyspa - Stary Świat

- To zresztą bardzo słuszna uwaga, Isaku-kun - dodał Syrus budująco, wyczuwając we wnuku narastające niechęć i obawy. - Nie wiem czy komukolwiek tutaj przyszło to do głowy. Byli dosyć zajęci innymi rzeczami.

Wyspa - Stary Świat

- Pewnie tak - powiedział Isaku.

W końcu nie był w tej chwili materiałem na przelomowe pomysły.

Wyspa - Stary Świat

Syrus głęboko westchnął w duchu. Co za uparciuch.

- Jon przed chwilą wrócił - zauważył. - Chcesz, żebym to ja z tobą poszedł? Możemy to załatwić od razu - zauważył.

Wyspa - Stary Świat

- Nie - powiedział Isaku gwałtownie. - Pójdę później.

Czuł szum krwi w uszach. Z Jonem na pewno był Uzurpator. Gotów był w tej chwili nocować nad jeziorkiem i przysiąść na lewą rękę, że pójdzie z Bergiem do Jona w wolnej chwili, jeżeli tylko miało go to uchronić od tego spotkania.

Wyspa - Stary Świat

Syrus spojrzał na niego, skrywając zdumienie, podczas gdy Rema przytuliła się do Isaku ciaśniej i zaczęła czule gruchać.

- W porządku - ustąpił. Wahał się przez chwilkę. - Powiesz mi, o czym pomyślałeś? Może potrafiłbym pomóc.

Wyspa - Stary Świat

- Ja... To... Na pewno... - Isaku zatopił paznokcie we własnym nadgarstku w taki sposób jakby sam siebie ratował od upadku w przepaść. W końcu połączył fakty w swojej wypowiedzi najlepiej jak umiał. - Mam ataki paniki. Nie chcę widzieć faraona.

Wyspa - Stary Świat

Syrus krótko skinął głową. To była dla niego wystarczająca informacja.

- Rozumiem - zapewnił go łagodnie, bo i naprawdę rozumiał. Sytuacjamniej więcej jak z Derekiem. - Cerendi? Chodź ze mną na chwilkę - poprosił Remę, nadstawiając jej ramię jak sokołowi. - A ty tu zostań, Isaku-kun. Zaraz wrócimy.

Rema wydała gruchający odgłos i posłała Isaku telepatyczne pytanie.

Wyspa - Stary Świat

Isaku zgodził się, chociaż kiedy Rema odleciała, z miejsca poczuł się gorzej. Nasłuchiwał jak oddalała się z Syrusem, a potem zapatrzył się na jeziorko. Drzewa szumiały, rzucając półcienie, jak roślinność w Semiramidzie, jak roślinność na Mrefu. Wysoko rozległy się wrzaski revetów. Isaku objął się ramionami i zatopił paznokcie w swoich plecach. Nie było żadnych revetów. Tylko w jego głowie. Gdyby nawet jakiś runął z nieba, pokonałby go. Mógł? Czy musiał patrzeć przez mgłę szkarłatu i czerni jak wydrą jego wnętrzności?

Nie ma żadnych revetów, powiedział sobie bezgłośnie, rozdzierając powoli skórę, bo ten realny ból odpędzał tamten, widmowy.

Wyspa - Stary Świat

Syrus natomiast pospiesznie ruszył do serca obozu, ponaglany zmieniającym się zapachem Isaku, w locie tłumacząc Remie, o co mu chodzi.

Parę pytań o wskazówki później odnalazł Apepiego, który zdążył już schować się w swoim namiocie. Syrus wsunął głowę do środka.

- Dzień dobry - przywitał go.

Rema tymczasem zeskoczyła z jego ręki i podleciała do faraona. Bez pytania wylądowała mu na ramieniu i niuchnęła parę razy. Spieszyło się jej.