19: Płynne przejścia od podróży łódką do apokalipsy

[Los]

Wyspa - Stary Świat

- Ach - roześmiał się Karai. - Raczej się nie uda. Nie młodniejemy.

[Akayla]

Wyspa - Stary Świat

- Cóż, wierzę w was - odrzekł Syrus ciepło, wciąż z rozbawieniem. - Co na to Mamoru? - zaciekawił się. - Hatszepsut chyba miała wydać na świat ich potomka jakoś teraz? Jak się czuje?

[Los]

Wyspa - Stary Świat

- Był tylko lekko kąśliwy - zapewnił Karai. - I zgadza się. Urodziła niedawno. Chłopak nazywa się Rida. Jest zdrowy i wielki, Hatsze też ma się dobrze, wszystko poszło bardzo sprawnie.

[Akayla]

Wyspa - Stary Świat

- Bardzo się cieszę - stwierdził Syrus ciepło. - Pogratuluj im i uściskaj ode mnie całą trójkę. Kaede-chan zresztą też. A skoro cię już tak wypytuję, wiesz może jak Faryszka znosi to wszystko? Lubiła Czarnoksiężnika....

[Los]

Wyspa - Stary Świat

- Znosi to... z godnością, ale chyba nikt nie ma wątpliwości, że cierpi - powiedział Karai.

Ze swojego namiotu wyłonił się Jon, zdrożony i wymięty, i ruszył w ich stronę. A właściwie to w stronę skrzyń, żeby sprawdzić, co im dostarczono.

- Hej - rzucił ze znużeniem na powitanie.

- Niech duchy pustyni czuwają nad tobą, książę - odrzekł łagodnie Karai.

[Akayla]

Wyspa - Stary Świat

- Witaj, książę - zawtórował Syrus ciepło. Lubił Jona. - Dzielna mała - dodał do Karaiego. - Szkoda jej. Ją też pozdrów i przytul - poprosił.

Rozmawiało mu się tak miło, że z niechęcią myślał o konieczności rozejścia się w swoje strony... ale jednak potrzebował jeszcze złapać faraona i o coś go zapytać, zanim Jon posadzi go z powrotem na konia i wyjedzie w dalszą drogę.

[Los]

Wyspa - Stary Świat

- Nie dostaniesz się do niego, póki nie wstanie! - zawołał do Syrusa Jon, widząc gdzie ten się kieruje, bo namiot Apepiego obstawiały już gęsto jego wojska, strzegące go przed najwyraźniej czychającym wszędzie złem... A co najmnien przed wczesną pobudką.

[Akayla]

Wyspa - Stary Świat

- W porządku. Dzięki - zapewnił go Syrus. Dziś nigdzie mu się nie spieszyło.

Pożegnawszy się z Karaim i Jonem, udał się więc w kierunku namiotu Apepiego - rzeczywiście obstawionego aż do przesady... co nawet tak Syrusa nie dziwiło, zważywszy jak bardzo faraon struchlał w czasie jego poprzedniej wizyty. Biedaczysko.

Starszy znalazł sobie więc skrawek cienia nieopodal, usiadł sobie wygodnie i czekał, leniwie skubiąc źdźbło trawy, zupełnie nieprzejęty podejrzliwymi spojrzeniami rzucanymi mu przez legionistów.

[Los]

Wyspa - Stary Świat

Ludzie Jona zdążyli wstać, elfy zdążyły wstać, wszyscy zjedli śniadanie, nawet w namiocie Isaku i Berga słychać już było jakieś poruszenie, nim w końcu Apepi wynurzył się z namiotu, przybrany tak pięknie jak się dało i poruszający się jak ktoś, kogo boli każda komórka ciała, co było bliskie prawdy.

Jon dał rozkaz do szykowania się, zaledwie w ogóle załopotała poła namiotu faraona. Sam poszedł szukać Kellama.

[Akayla]

Wyspa - Stary Świat

Syrus wobec tego zebrał się na nogi i podszedł, zaczepić faraona. Najwyżej pójdzie z oddziałem Jona i skoczy z powrotem stamtąd.

- Dzień dobry, panie - przywitał się uprzejmie. - Czy mógłbym zamienić parę słów?