Kingdom of North

- To żyje - ucieszył się Pierre i już, już miał wziąć jajo do rąk, ale Luiza złapała go za kark jak niesfornego kociaka i odciągnęła od piedestału. - Idziemy - ofuczała go i powlokła w kierunku wyjścia.

Mentian odetchnął.

Wąż przecisnął się przez bronę do kolejnej sali i zniknął tam w jakiejś skalnej szczelinie, albo rozpłynął się w powietrzu, Mentian nie był pewien. Zajrzał ostrożnie do groty, ale była pusta.

- Wejdźmy tam - powiedział. - I może staniemy na postój? - zasugerował, bo śmiertelnicy byli jacyś zmęczeni.

Luiza skinęła głową na zgodę.

- Dobry pomysł - pochwaliła.

- Nadal uważam, że powinniśmy byli je zabrać - stwierdził naburmuszony Pierre.

Mentian kiwnął głową, żeby wszyscy przeszli do kolejnej groty i opuścił bronę. Tak na wszelki wypadek. Jakby Pierre kombinował.

Pomieszczenie #33

Z komnaty dalej wiodły tylko jedne drzwi - na północ.

- Potrzymam wartę - rzekł Mentian do Luizy.

Bo śmiertelnicy gotowi znowu oszaleć.

Luiza kiwnęła głową na zgodę.

- Zmienię cię potem.

Dobra informacja była taka, że nikt, przez cały postój, nie postradał zmysłów. Być może ktoś wciąż nad nimi czuwał.

Mentian poprowadził całą gromadę przez jedyne dostępne tu drzwi.

Pomieszczenie #19

W kolejnej sali, Mentian zwyczajowo sprawdził najpierw zachodnie drzwi. Sapnął z niedowierzaniem i odwrócił się do pozostałych.

- To Wrota - powiedział.

Luiza wyszczerzyła zęby w uśmiechu. Będą mogli przestać martwić się o śmiertelników! Co za ulga.

- To może jednak wrócimy po to jajo? - zapytał Pierre z nadzieją.

- Nie, nie wrócimy po jajo - powiedział Mentian nader zdecydowanie.

Luiza milczała chwilę.

- Jedna rzecz którą można rozważyć - powiedziała powoli spoglądając na Mentiana - to czy uważamy, że mamy tu coś jeszcze do ugrania? Wiemy, gdzie jest wyjście. Trafimy z powrotem. A oni - wskazała na ich śmiertelną trzódkę - mogą opuścić już to miejsce i przekazać, co ustaliliśmy i na co się umówiliśmy z tym tam Palcem. - Więc nie musielibyśmy się martwić.

Mentian spojrzał na wyjście raczej tęsknie.

- Myślisz, że możemy jeszcze znaleźć tu coś interesującego? - spytał. - Tamten ze skrzydełkami, w moim odczuciu, radził się nam wynosić. I nie wiem, czy nasza wycieczka między tymi wszystkimi demonami nie była znacząco ułatwiona obecnością tych dziwnych węży.