20.3 Nikt nie pytał, wszyscy potrzebowali

[Akayla]

Hra pokiwała głową.

- Tak jak my wszyscy - zgodziła się z nim. Obejrzała się znów na niego i uśmiechnęła blado. - Dziękuję. To bardzo miłe, że cię to przejmuje.

Zwłaszcza że przynajmniej ona prawie się z Isaku nie znała.

- Macie ochotę się dosiąść? - zaoferowała.

[Los]

Isaku kiwnął głową i usiadł obok. Miał mocne postanowienie, że przynajmniej póki tu jest, sprawi żeby Pamięć była normalniejsza. Ale nie chciał nic obiecywać.

[Akayla]

Fabia także przycupnęła obok.

- Właściwie, miałabyś ochotę wpaść kiedyś do nas i poznać naszego syna? - zaproponowała.

Hra pokiwała głową.

- Pewnie - potaknęła. - Kiedy wam wygodnie.

[Los]

- Lees pewnie z miesiąc poleży w łóżku - powiedział Isaku. - A potem zacznie biegać i znikać, więc masz cały miesiąc na odwiedziny.

[Akayla]

Hra zrobiła przerażoną minę.

- Coś mu się stało? Jest chory? - wystraszyła się.

[Los]

- Połamany - powiedział Isaku, obejmując się ramieniem, bo jego własne kości zaczęły boleć jakby wlano w nie roztopioną cynę. Może wlano? Nie pamiętał, a zdawało mu się, że pamięta wszystko. Chyba nie, nawet jego kości by tego nie wytrzymały. - Augustus wysyła demony do naszego świata. Dopadły go i próbowały wciągnąć do Otchłani.

[Akayla]

Hra odruchowo wyciągnęła rękę, powstrzymała się jednak zanim dotknęła jego ramienia. Zabrała dłoń.

- Bardzo, bardzo mi przykro - zapewniła cicho. - Biedne dziecko...

[Los]

Isaku pokiwał głową.

- Berg podesłał mu najlepszych ludzi, którzy mogą pomóc - powiedział. - Powinien się wylizać. Chociaż nie jest pewne, czy Augustus nie spróbuje ponownie.

[Akayla]

Hra skrzywiła się.

- Sukinsyn. Lepiej dla niego, żeby nie - wyburczała z irytacją. Zupełnie jakby mogła coś w tym temacie zrobić. - Mam nadzieję, że Lees szybko wróci do zdrowia.

[Los]

- Rokowania są niezłe - zapewnił ją Isaku. - Wbrew pozorom, chłopak jest twardy.