19: Płynne przejścia od podróży łódką do apokalipsy

[Los]

Wyspa Jona 2 - Stary Świat

- Warto spróbować - przyznał Kellam. - Jedyny problem z Pamięcią jest taki, że powstające w niej rzeczy są nie całkiem prawdziwe.

- Jemy i nosimy te nie całkiem prawdziwe rzeczy - zauważył Jon.

- Też tego nie rozumiem - potwierdził wampir.

[Akayla]

Wyspa Jona 2 - Stary Świat

- Niecałkowita prawdziwość tych rzeczy nie ma znaczenia - stwierdził Ver. - Tak naprawdę gotowe elementy nie są nam niezbędne, wystarczą nam same dane techniczne na ich temat, wiedza, jak je zbudować.

Hra drgnęła nagle.

- Lis się znalazł.

Syrus drgnął również, niespokojnie. Czy Lis uciekł, czy pozwolono mu uciec? Czy to była pułapka?

- Gdzie? - zapytał Berg.

- W kraterze po tamtej wyspie.

- Poślę do niego upiora - mruknęła Lora. - W międzyczasie, ktoś powinien wybrać się do Pamięci i sprawdzić pomysł Vera.

[Los]

Wyspa Jona 2 - Stary Świat

- Zajmę się tym - obiecał Kellam. - Syrus lepiej zna Lisa.

Z tymi słowami skoczył. W gruncie rzeczy miał i tak ochotę napić się krwi, a tu nie było zapasów porządnej jakości.



Wyspa Jona 1 - Stary Świat

Lis, który skoczył wprost w przeraźliwie głęboki ocean, po prostu zadarł łepek z trzymanym w zębach, zapakowanym zwojem i bezradnie majtał w wodzie łapkami, czekając na śmierć. Nie miał siły na kolejny skok i czuł, że zaraz oszaleje z głodu.

[Akayla]

Wyspa Jona 2 - Stary Świat

- Idę po upiora. Zaraz wrócę - rzekła wobec tego Lora i wyszła z namiotu. Pozostałym zostało czekać.



Wyspa Jona 1 - Stary Świat

Pływał tak przez boleśnie długą chwilę, nim woda obok zabulgotała i wyłoniła się spod niej głowa mężczyzny. Elf strzepnął głową, złapał biednego Lisa i przyciągnął go do siebie, dzieląc się z nim własnym czarnym ogniem. Węszył przy tym niespokojnie za jakimkolwiek śladem magii.

[Los]

Wyspa Jona 2 - Stary Świat

- Więc... - powiedziała Maula, skoro nastąpiła przerwa w obradach i pokiwała na Jona, żeby jej nalał stojącego nieopodal wina. Co zresztą poszedł zrobić. - Jak się masz? - spytała i zwróciła na Berga drapieżne spojrzenie.


Wyspa Jona 1 - Stary Świat

Nie było nic. Lis był tutaj całkiem sam.

[Akayla]

Wyspa Jona 2 - Stary Świat

Berg błysnął zębami w czarującym uśmiechu.

- Znacznie lepiej niż można by się było spodziewać - zapewnił ją. - Ty, pani?

Poła uniosła się i wróciła Lora. Za nią szedł ociekający morską wodą upiór z już podkarmionym Lisem wciąż w ramionach. Mężczyzna delikatnie drapał go za uchem.

- Przysłali go jako pocztowego - podsumowała elfka.

[Los]

Wyspa Jona 2 - Stary Świat

- Bardzo dobrze - zapewniła Maula, uśmiechając się ciepło.

Chwilę po upiorze powrócił Kellam.

- Nie udało się. To nie jest takie proste - podsumował. - Ale jej wysokość będzie próbowała dalej.

Lis wyskoczył z ramion upiora na ich mapę, otrzepał się z wody i wypluł przesyłkę.

- Nie wiem, co to jest, może morderczy kwas - wysapał.

Futro miał zmierzwione od wody i ciągle dyszał ciężko.

- Liski nie żyją - dodał.

[Akayla]

Wyspa Jona 2 - Stary Świat

Syrus skrzywił się.

- Przykro mi, przyjacielu - zapewnił cicho. Dobrze że chociaż on przetrwał. Zachęcająco wyciągnął do niego ręce.

Hra tymczasem chyba myślała podobnym torem, co Lis, bo pstryknęła palcami i przesyłka błysnęła na chwilę.

- Można otwierać bezpiecznie.

Lora kiwnęła dłonią na swojego upiora. Ten wyciągnął z kieszeni rękawiczki, naciągnął je na dłonie, na wszelki wypadek jeszcze odsunął się od nich na parę kroków i otworzył.

[Los]

Wyspa Jona 2 - Stary Świat

Lis powoli wlazł Syrusowi w ramiona i tam się zwinął.

Kawałek zwiniętego pergaminu wypadł na ziemię. Jon po chwili poruszył się i podniósł go z ziemi.

- Szlaczki - westchnął, pokazując im pismo, zapisane (chyba ładnie wykaligrafowanym) alfabetem Królestw Południowych.

[Akayla]

Wyspa Jona 2 - Stary Świat

Syrus przycisnął go do siebie, delikatnie, i znieruchomiał.

- Pokaż mi to - poprosił Ver, wyciągając rękę.

W czasie Wojny Czteroletniej, uczył się trochę języka i pisma Południowych. Czasem się przydawało, do pomocy Isaku w komunikacji z Wojownikami. Nie był wybitnie płynny, ale powinien sobie poradzić.