16.2: Wywiad z wampirem

[Cerro]

Złote Imperium

Isaku myślał chwilę.

- Tak - stwierdził w końcu i odłożył kuszę, żeby przyciągnąć sobie talerz. - Nie odziedziczyłem miłości do nauki, tylko tę... Drugą cześć.

[Akayla]

Złote Imperium

- Jesteś okropny! - roześmiała się Fabia i ucałowała go czule. - Kocham cię.

[Cerro]

Złote Imperium

- Wiem - zapewnił Isaku. - I no tak, wiem.

- Kazali mi nie oczekiwać dzisiaj odpowiedzi, więc chyba wrócę na noc - odezwała się Dana.

[Akayla]

Złote Imperium

- Rozumiem - odrzekł Elra. - W takim razie widzimy się u nas w komnatach, bo mam jeszcze runę do doskrobania jak skończę obiad.

Zgodnie z zapowiedzią, niedługo później pożegnał się z Isaku i Fabią i wrócił do siebie, gdzie Dana już na niego czekała.

- Lepiej ci troszkę? - zatroskał się.

[Cerro]

Złote Imperium

Dana leżała już w łóżku i czytała książkę. Zamknęła ją teraz i spojrzała na niego.

- W zasadzie to gorzej - przyznała. - Mam wrażenie jakby od wczoraj coś ze mnie wyssało wszystkie siły. Ale to nic - dodała. - Przetrwamy to i wszystko będzie dobrze.

*

- Myślałaś o tym kiedyś? - spytał Isaku z nagłą powagą, gdy Elra wyszedł. - O edukacji?

[Akayla]

Złote Imperium

Elra mruknął. Usiadł obok, objął ją ramieniem i przytulił mocno.

- Wiem. Kocham cię, maleńka. - Milczał chwilę, wreszcie wziął głęboki wdech. - Zastanawiam się... Parysus bardzo łatwo zgodził się oddać nam Ashorę - mruknął. - Więc, tak myślę... że kiedy ją odzyskamy, powinniśmy w pierwszej kolejności przeskanować ją magią, a potem zamknąć w jakiejś przyjemnej komnacie i dokładnie przepytać.

*

- Hmmm? - zdziwiła się Fabia. - Nie. Co tak nagle? Powiedziałam coś nie tak? - zmartwiła się.

[Cerro]

Złote Imperium

- Och, pewnie. Przeszła przez piekło, dołóżmy do tego chore podejrzenia, przesłuchania i radzę pomyśleć o torturach - sarknęła Dana, otwierając książkę.

*

- Nie - zapewnił Isaku. - Zacząłem się po prostu zastanawiać... Masz głowę na karku, czemu nie skorzystać z możliwości...

[Akayla]

Złote Imperium

- Dana... on ma czarnoksiężników. Nie mamy gwarancji, że nie zrobił jej czegoś w głowę zaklęciem albo że nie użył jakiegoś żeby wmówić jej, że nas oszczędzi, jeśli będzie współpracować albo jeszcze coś gorszego - powiedział łagodnie. - Nie mówię o zamęczaniu jej, tylko o podstawowych środkach ostrożności. Jak nie wierzę, żeby z własnej woli miała dać się przekabacić, tak oboje wiemy, że ten upiór jest wyjątkowo cwany i ostrożny.

*

Fabia zamruczała w zamyśleniu.

- Jak tak mówisz... to nie brzmi źle - przyznała. Milczała chwilę, a potem zrobiła skonsternowaną minę. - Ale chyba nie masz na myśli chodzenia do szkoły z dziećmi...? - zapytała ostrożnie. - Byłoby mi trochę głupio...

[Cerro]

Złote Imperium

Dana spojrzała na niego niechętnie znad książki.

- Pewnie - burknęła. - Ale nie chcę, żeby się czuła jeszcze przez nas karana za to, że spotkało ją nieszczęście - dodała.

*

Isaku pokręcił głową.

- To elementarna edukacja, na litość, masz ją dawno za sobą - stwierdził. - Nie, ja mówię o zajęciu się pracami badawczymi. W naszej części świata to ciągle domena bogatych hobbystów, ale na Archipelagu podchodzi się do tego bardzo poważnie i wiele dorosłych osób się tym zajmuje.

[Akayla]

Złote Imperium

- Będę najmilszy jak tylko możliwe - obiecał Elra.

*

Fabia zaczerwieniła się jak buraczek.

- Nie wiedziałam - przyznała uczciwie i chrząknęła. - To brzmi bardzo dobrze - przyznała.