Kingdom of North

Twierdza - Stary Świat

Co. Do. Wszystkich. Demonów.

- Może trudno w to uwierzyć, ale nie wiedziałem o Mrefu, pani - powiedział. - Mrefu to odkąd przejąłem władzę miejsce pod jurysdykcją Augustusa i nie potrzebował mojego błogosławieństwa, żeby robić tam co mu się żywnie podoba. I z tego co widziałem, jego włosy są na miejscu, a o paleniu go żywcem również nic nie wiem. Widziałem go przez pierwszy tydzień, kiedy był w pałacu w Semiramidzie. Nie wiem, co działo się z nim później. Sądziłem, że Augustus rozkaże go dość szybko zabić.

Twierdza - Stary Świat

Adharze było łatwo uwierzyć. Wiedziała przecież, że nie kłamie.

- Nie wiedziałam, że Mrefu nie jest twoje, panie - przyznała. - Wybacz mi. Dlatego wolę rozmawiać niż snuć przypuszczenia, nawet jeśli to mało przyjemne.

Twierdza - Stary Świat

Mało przyjemne, dobre sobie.

- Augustus zaprosił mnie do Semiramidy przed tryumfem, na jakiś tydzień - powiedział Apepi. - Kiedy tam przyjechałem, miał już księcia Isaku. Spodziewałem się... Zwykłej na południu zabawy w towarzystwie Wojowników Nieba i doradców cesarza. Trwają wiele dni, kiedy je się, pije i oddaje wszelkim cielesnym rozrywkom. To nie do końca dla mnie przyjemność - przyznał. - Nie jadam aż tak dużo, nie lubię rzygać z upojenia i nie jestem miłośnikiem mężczyzn, co tam jest szeroko rozpowszechnione i w pełni akceptowane.

Twierdza - Stary Świat

- Augustus miał go od samego początku - potwierdziła Adhara. - Czarnoksiężnik przyszedł po niego w pierwszej kolejności.

Twierdza - Stary Świat

- Ja słyszałem, że to Isaku przyszedł do Augustusa, ale nie wiem, ile z tego, co mówił, to były tak zwane "żarty" - przyznał Apepi. - W każdym razie nie było żadnej uczty. Augustus zaprezentował nam Isaku. Przez cały czas, kiedy tam byłem, trzymał go w jednej niedużej komnacie. Stała tam rzeźba, jakieś gówno w południowym stylu, koń czy inna syrena... Naprawdę nie pamiętam. I nic więcej, poza nią i białą marmurową podłogą tam nie było. Całkiem ładne, jasne miejsce. - Skrzywił się. Dotknął ręką czoła. - "Pies". Augustus wypalił mu to słowo osobiście, litera po literze. Ale to był Biały Wilk. Był twardy. Był twardy, kiedy tam przyjechałem, a zanim poszedłem na kolację, już nie był. Już jakby w ogóle go nie było. W każdym razie, Augustus kazał służbie go rozebrać, a potem założył mu na szyję obrożę, taką z kolcami jak do prowadzenia psów bojowych i zapiął go na łańcuchu do tej rzeźby. Tam był przez cały tydzień. Powiedziałaś, że znęcano się nad nim przy jedzeniu. Nic takiego nie wiem, bo nigdy nie widziałem, żeby dostał jakieś jedzenie. Widziałem raz, jak dostał wodę... I wolałbym tego nie pamiętać. Twoja córka naprawdę nie powinna tego słuchać - dodał, przypominając sobie, że koleżanka Glenn to wampirzyca.

Twierdza - Stary Świat

- Nie słucha. Jest za daleko, żeby słyszeć - zapewniła go, jakoś tak łagodniej, poruszona jego troską.

Poprosiła Alima żeby wyciągnął ją na wycieczkę do jednego z elfich sektorów.

- Glenn też nie przyjdzie tu przedwcześnie.

Twierdza - Stary Świat

Apepi zaczął obracać na palcach pierścień.

- W porządku - powiedział. - Więc... Generalnie przeczucie cię nie myli, pani. Został zgwałcony. W zasadzie, działo się to przez cały czas, kiedy tam byłem. To było... Zdaję sobie sprawę, że to jest z natury degradujące i brutalne, ale Augustus z towarzystwem rozdmuchali to do poziomu, o którym nigdy nawet nie pomyślałem.

Twierdza - Stary Świat

Adhara skrzywiła się lekko i mruknęła.

- Ludzki dotyk przerażał go już wtedy, prawda? - domyśliła się.

Twierdza - Stary Świat

- Nie wiem - powiedział Apepi. - Nie był za bardzo... Przez większość tego tygodnia, mam wrażenie, nie był zupełnie przytomny. A na pewno nie był już sobą. Myślę, że już samo wejście do tego pomieszczenia go przerażało. To było... - Potarł powoli pobladłą twarz. - To było pieprzone piekło i od drugiego dnia zawczasu byłem już bardzo pijany, żeby to jakoś znieść. Nie krzyczał aż tak dużo. Było tam dużo błagań, dużo płaczu, dużo... Nie wiem, w jakim stanie jest teraz, ale nie uwierzysz... Znając go z przeszłości... W jakim stanie był tam.

Twierdza - Stary Świat

- Jest... jest cieniem siebie. Chciałabym, ale nie znam zaklęć, które potrafią uleczyć rany na sercu i umyśle - odrzekła cicho.

Wahała się chwilę, ale potem jednak przysunęła się bliżej, objęła delikatnie Apepiego i przytuliła go do siebie.

- Dziękuję, że mi powiedziałeś.