20.2: Przygody Kruka żeglarza

[Los]

- Chyba się ich boi, ale jeśli będzie się mogła ułożyć kawałek od nich, to pewnie wystarczy - potaknęła Yuki.

[Akayla]

- Chyba powinno być na tyle przestrzeni? Zobaczymy, jeśli będzie problem, znajdziemy jej inne miejsce - uznał.

[Los]

- Dobrze. To zabiorę ją na statek, chihi-ue - powiedziała Yuki, skłoniła się i ruszyła w kierunku okrętu, oglądając się za Pies i Tafu na równi.

[Akayla]

Tafu podniósł się, strzepnął grzbietem i podreptał za nią. Pies odczekała chwileczkę, a potem także wstała i poszła, utrzymując dystans od smoka.

[Los]

Wkrótce znaleźli się na pokładzie. Yuki zostawiła Tafu jego sprawom, a Pies zwabiła pod pokład, do gadziego legowiska.

- Będzie ci tu wygodnie - uznała, rozglądając się.

[Akayla]

Pies uniosła głowę, nasłuchując, a potem zaczęła kręcić się i prychać nerwowo. Była ewidentnie mocno zaniepokojona tą nową sytuacją.

[Los]

- Posiedzę tu z tobą - zdecydowała Yuki, siadając sobie pod ścianą. Mogła sporządzić notatki dla ojca w tym miejscu.

[Akayla]

Pies uspokoiła się dopiero po dłuższej chwili. Kręciła się jeszcze przez moment, wreszcie klapnęła obok Yuki i zwinęła się w kłębek.

Niedługo później wtarabanił się do nich Tafu. Też był zmęczony.

[Los]

Yuki spędziła kilka godzin na opisywaniu szczegółowo, co widzieli i co wymyślili na ten temat. W końcu zerknęła na Pies, wstała i po cichu wymknęła się z pomieszczenia, zanieść raport ojcu.

[Akayla]

Syrus był już u siebie - rozbił namiot na plaży i pomógł Larkinowi ułożyć w nim I'waiego. Przyniósł im jeszcze trochę zapasów, wyznaczył warty przy namiocie i pozostawił Skrzydlatego pod czułą opieką wampirów i Nimathe. Miał nadzieję, że pomysł z wykrztuszaniem grzybów zadziała, w przeciwnym wypadku sytuacja trochę się skomplikuje.

Uśmiechnął się do Yuki, kiedy weszła i odłożył na bok szkicownik z zaczętą mapą.

- Dziękuję, Yuki-chan - zapewnił, przyjmując raport. - Masz ochotę na herbatkę?