19: Płynne przejścia od podróży łódką do apokalipsy

[Cerro]

Semiramida - Stary Świat

Isaku w międzyczasie skrobał rybę z łusek. Szło mu to sprawnie. Sprawniej niż Verowi to gotowanie.

- Musimy ją położyć na gałązkach - wyjaśnił, zerkając na brata spod oka.

Nie był pewien, jaki pomysł miał Ver. Wsadzenie rybie tego kijaszka w mordkę?

Rozległ się szelest i trzask rozsuwanych krzewów, i do ich małego sanktuarium wsadziła głowę Ashora.

- Naprawdę siedzą na dachu - powiedziała do Lory. - Co wy wyrabiacie?

- Ognisko - rzekł nieco obronnym tonem Isaku.

- Przyłączymy się... chyba że przeżywacie tu kameralny braterski moment... drąc się o wielorybnikach na cały pałac?

[Akayla]

Semiramida - Stary Świat

- Śpiewaliśmy - wyjaśnił jej Ver, tonem urażonej dumy. - Ja nie mam nic przeciw, żebyście się dosiadły. Re? - zapytał Isaku.

[Cerro]

Semiramida - Stary Świat

Isaku pokręcił głową. Wobec tego Ashora wkrótce usadowiła się na jakimś pniaku.

- Ryba? - spytała i zaczęła splatać z wyschniętych gałązek oliwnych prowizoryczną patelnię. - Ot, ludzie z Północy...

[Akayla]

Semiramida - Stary Świat

- Kiełbasek nie mieli - wyjaśnił jej Ver. - Z pretensjami trzeba do Augustusa.

- Narzekasz - stwierdziła Lora, pomagając Verowi zebrać więcej gałązek na materiał dla Ashory. - Dawno nie jadłyśmy ryby.

[Cerro]

Semiramidy - Stary Świat

- Tak, bo cuchnie - wyjaśniła Ashora rzeczowo.

Ułożyła swoją niby-patelkę nad ogniem, a Isaku położył na niej rybę. Wkrótce wokół poniósł się aromat, zupełnie apetyczny wbrew słowom Ashory.

- Jestem z nas dumna - rzekła elfka po chwili. - Naprawdę wygraliśmy.

[Akayla]

Semiramidy - Stary Świat

- Byłam pewna, że wszyscy zginiemy - przytaknęła jej Lora.

Ver uśmiechnął się blado.

- Jeszcze musimy rozprawić się z Komarzycą - stwierdził. - I pomóc Jonowi zrobić porządek tutaj. Ale w porównaniu z Czarnoksiężnikiem to już powinno być łatwe.

Lora potaknęła pomrukiem.

- Martwi mnie jeszcze Lupus - przyznała. - Gdzie się podziewa.

Ver potarł oko.

- Kiedy się zorientuje, wydaje mi się że zrobi co będzie mógł żeby wyrządzić jak największe szkody i nie wpaść w nasze ręce. Instynktu samozachowawczego bym się po nim nie spodziewał.

Lora mruknęła. Potem roześmiała się.

- Och, jesteśmy beznadziejni. Zamartwiamy się zamiast świętować.

[Cerro]

Semiramida - Stary Świat

- Na część pytań pewnie dostaniemy odpowiedzi na wieczornej naradzie z cesarzem Anusem, kiedy już wróci Kellam.

Isaku o mało się nie popluł.

[Akayla]

Semiramida - Stary Świat

Ver i Lora prychnęli śmiechem. Elfka szturchnęła towarzyszkę pod bok.

- Jesteś okropna! - orzekła. Efekt psuło trochę, że głupio szczerzyła wszystkie zęby.

Ver pokręcił głową.

- Biedny chłopak. Teraz będzie musiał biegać w sukienkach i wianuszkach.

Swoje słowa podkreślił, dramatycznym gestem unosząc dłoń do czoła jak omdlewająca panienka.

[Cerro]

Semiramida - Stary Świat

Ashora zarechotała.

- Na zawsze zapamiętam jego pierwsze słowa jako cesarza. "Co?". Wiekopomne.

- Da sobie radę - powiedział cicho Isaku.

- Też tak myślę.

[Akayla]

Semiramida - Stary Świat

- Nie mam wątpliwości - potaknął ciepło Ver.

- Możesz się nabijać, ale oboje byliśmy zdezorientowani - dodała Lora do Ashory. - Przesiedzieliśmy z jaśnie królem mężem pełen tydzień. Nawet nie zdążyliśmy dobrze ogarnąć, co się dzieje, a Ver już się nas pytał, kto chce koronę. Wieniec - prychnęła Lora z rozbawieniem. - Nie żebym narzekała. Gdyby nie Syrus i król mąż, Jon byłby już martwy. Ten strażnik nabił go jak szaszłyk.