Kingdom of North

Złote Imperium

Dana ułożyła go na brzuchu na kozetce, przykuła do niej, a potem usiadła na jego plecach. W kucki, żeby nie było za prosto. Zaczęła zbierać jego długie włosy w warkocz.

- Nie mam pojęcia, czy lubisz się tak czesać, chyba nie - przyznała. - Ale w ogóle nie widzę twoich pleców. Oczekuję dialogu - zaznaczyła. Jakby go chwilę wcześniej nie zakneblowała.

Złote Imperium

Elra westchnął i spróbował powiedzieć, że w zasadzie wszystko mu jedno. Oczywiście, z kneblem w ustach wyszło z tego tylko niezrozumiałe mamrotanie.

Potem dodał, że jeśli chce dialogu, powinna go rozkneblować. Oczywiście, wyszło podobnie.

Złote Imperium

Dana znienacka strzeliła go pejczem.

- To za mamrotanie pod nosem - oznajmiła z satysfakcją i zaczęła go łaskotać.

Złote Imperium

Elra jęknął boleśnie, wykręcił się, żeby nawiązać kontakt wzrokowy i wymownie przewrócił oczami.

Oczywiście nie utrzymał tej pozycji długo, bo zaraz zaczął chichotać i szarpać się w pętach w odruchu ucieczki.

Złote Imperium

Dana znów o trzasnęła i znowu zupełnie nagle. Naprawdę, miał według jej pomysłu mieć chyba całe pośladki w serduszkach.

- To za wywracanie oczami - oświadczyła i skróciła mu trochę łańcuch, a potem zaczęła się z nim wytrwale drażnić, łaskocząc go, z przerwami na tłuczenie pejczem i czułe pocałunki.

W końcu, kiedy go porządnie wymęczyła, zdjęła mu knebel i wypuściła go z łańcuchów.

- Teraz - oznajmiła, siadając naburmuszona na koźle, z uroczym pejczykiem zamiast berła - życzę sobie, byś mi zapewnił należną satysfakcję z przebywania w Komnacie Cudów.

Złote Imperium

Elra spojrzał.

- Tak, moja królowo - zapewnił z głębokim ukłonem.

Podszedł bliżej z pochyloną głową, nie unosząc na nią wzroku, a potem ukląkł naprzeciw niej i wsunął głowę miedzy jej nogi, pod spódnicę, dać jej satysfakcję jak dobry, pokorny sługa.

Złote Imperium

...

- I jak wypadłam? - spytała Dana, wyciągnięta na koźle, gdzie się położyła, żeby uspokoić oddech, machając niedbale nogą w niebotycznym obcasie.

Złote Imperium

- Bardzo dobrze - stwierdził Elra. Usiadł sobie na kocyku na posadzce obok i ujął jej dłoń, by ucałować ją czule. - Świetnie się bawiłem, a ten łańcuch na początku był genialny - stwierdził. - Jak twoje samopoczucie?

Złote Imperium

- W porządku - powiedziała Dana.

- Też podobał mi się łańcuch. Ciekawy sposób wykorzystania białej magii - powiedział Neatan.

- Chyba nie było cię tutaj cały czas? - sapnęła Dana z oburzeniem.

- Cóż, zazwyczaj się kręcę w okolicy, chyba taka moja rola? Ładne ubranko, swoją drogą, to dlatego miałem nie zaglądać do paczki?

- Och - jęknęła Dana, kryjąc purpurową twarz w dłoniach.

Złote Imperium

Elra westchnął ciężko.

- Dezaktywowałem te runy po to, żebyś mógł się z nami skontaktować awaryjnie, nie żebyś podglądał - burknął. - Przeproś ją! A potem daj nam trochę prywatności, na litość.