Kingdom of North

Adhara usiadła i potarła twarz.

- Mam wrażenie, że trochę mi już odbija - przyznała i westchnęła. - Parę miesięcy temu pod moim domem zaczęła się kręcić taka Marika. Wystraszyła się Draumura, uciekła i przez dłuższy czas był spokój. Potem wróciła. Alim udawał, że jej nie zna, potem powiedział mi, że ona próbowała dostać się do niego na termin już od pewnego czasu i odmawiał, ale ona nie dawała spokoju. Powiedział, że skłamał, bo nie chciał mnie w to wciągać i zdecydowanie nie chciał, żebym się tym kłopotała, i obiecał, że następnym razem ją przegoni. Dziś zastałam ją u nas w domu, bo przyjął ją na nauki. Mówił, że ją przegonił, ona i tak wróciła i przyjął ją ponieważ podobno nikt nie chce z nim malować pałacu, z powodu krytyków. Ja tam nie wiem, bo nigdy mi nie mówił o takich rzeczach. I... nie wiem, oboje mówią że chodzi o nauki, Alim mówi że zależało jej bo maluje w tym samym stylu a żaden inny Czerwony by jej nie przyjął, ona powtarza, że jest zdesperowana... nie wiem, co o tym myśleć - przyznała. - I czuję się paskudnie, że w ogóle mam jakiekolwiek wątpliwości, bo powinnam po prostu ufać Alimowi. Mówił, że mnie nie zdradza i przecież wiem, że nie kłamał.

- No właśnie, przecież możesz sprawdzić - stwierdziła Dana dość beztrosko. - E, ten pałac to chyba nie przez krytyków - dodała. - Rozmawiałam wczoraj o tym z Alimem. Był zdziwiony, że nikt nie jest zainteresowany, więc opowiedziałam mu, że w przeszłości Elra wykończył paru artystów, bo namalowali go nie tak jakby sobie życzył. I okazało się, że to rzeczywiście powszechnie znany fakt, bo jedna z byłych żon została konsultantką dla historyków w sprawie starożytnych czasów i ta historia została opublikowana.

Adhara zamrugała.

- Proszę? - zdumiała się, tak zszokowana że chwilowo zapomniała o swoich problemach.

- Też jestem zdziwiona, że postanowiła ze wszystkiego, co wie, skupić się właśnie na takich przaśnych opowieściach - przyznała Dana.

- Ale chyba już tak nie robi? Znaczy, Elra? - zapytała Adhara podejrzliwie.

- Och, nie - zapewniła Dana. - No co ty. Wtedy miał kompleks na punkcie brody, a teraz nawet jej nie nosi.

- To... rzeczywiście brzmi jak interesująca historia - przyznała Adhara.

- Wszystko co dotyczy naszego prywatnego życia i jest odpowiednio brutalne, jest też "interesujące" - stwierdziła Dana kwaśno. - W każdym razie, jeśli Marika cię niepokoi, poślemy za nią Syrusa albo Neatana.

- Przepraszam. Średnio wiedziałam, co powiedzieć - przyznała uczciwie, a potem skrzywiła się. Milczała chwilę. - Obserwowanie jej prawdopodobnie by nie zaszkodziło - mruknęła. - I nic więcej, bo nie zrobiła jeszcze nic złego, tak właściwie. O ile Neatan ma na to czas, wspominał że ostatnio jest bardzo zajęty.

- To zapytam Syrusa. Żeby ją obserwował. On miał ostatnio sporo czasu - stwierdziła Dana.