Kingdom of North

- Pewnie tak - przyznał Elra. - Iść tam do niego czy poczekać na ciebie?

- Idź, zabaw go, zaraz zejdę - obiecała Dana.

Elra potaknął i poszedł.

- Cześć, Oświecony - przywitał Karaiego, kiedy wszedł do salonu w którym go posadzono. Usiadł sobie naprzeciwko. - Freya zaraz przyjdzie. Co u was w Świątyni? - zagadnął. W końcu miał go zabawiać.

Karai uniósł brwi.

- "Cześć", wasza wysokość? - spytał. - Czy zostaliśmy przyjaciółmi w międzyczasie? Ponieważ ostatnie wieści z otoczenia królowej wskazują raczej na to, że nie jest szczególnie zadowolona z naszej kooperacji, która, miałem wrażenie, idzie zupełnie dobrze. Zostanę przeklęty za te słowa teraz czy przy wyjściu?

- Miałem poczucie że żyjemy w przyjaźni od czasów naszego wspólnego długiego rejsu - przyznał Elra, pocierając twarz ze zmęczeniem.

Niby wiedział, po co Karai przyszedł, ale zupełnie nie miał pojęcia jak z tego wybrnąć. Zwłaszcza że gotowa zionąć ogniem Dana miała się zjawić prędzej niż później.

- Byłem i nadal jestem zadowolony ze współpracy z tobą. Jednak ja jestem jedynie królem mężem. Królowa wyrazi swoje zdanie samodzielnie.

- Miejmy nadzieję, że jej zdaniem nie jest wysadzić moją świadomość w nicość - prychnął Karai i podał mu kopertę. - Lista roślin, których szukałeś.

- Och. Bardzo dziękuję - sapnął Elra, przyjmując listę. Z oczywistych względów nie był przygotowany na gest sympatii i pomocy od kogokolwiek, nawet jeśli powinien się był go spodziewać.

- Może być ciężko dostać te konkretnie gatunki w tym wymiarze - przyznał Karai. - Ale to wszystko rośliny o działaniu uspokajającym i nasennym, co może stanowić trop. Wasza wysokość - powiedział, podnosząc się, bo weszła Dana, naciągając na głowę chustę z ramion.

- Oświecony - odrzekła i usiadła. - Proszę.

Karai zajął miejsce gdy poprosiła i wyciągnął zapieczętowany przez Benggadora list.

- Wasza wysokość.. jeśli nie jesteś zadowolona z kooperacji ze Świątynią, wolałbym dowiedzieć się w inny sposób.

- Jestem zadowolona - zapewniła Dana. - Ale część rodziny nie kooperuje w sposób równie rozsądny i pomocny jak Świątynia. Listy trafiły do wszystkich, z różnych względów, ale zapewniam cię, Oświecony, wiedziałbyś gdyby to było personalne. Wystarczająco się wytłumaczyłam?

- Wybacz, że w ogóle musiałaś, wasza wysokość - rzekł Karai. - Cieszę się, że natychmiast wyjaśniliśmy sobie tę sprawę. Zatem za pozwoleniem.

- Dziękuję za wizytę - zapewniła Dana, odprawiając go skinięciem głowy.

Gdy wyszedł, wypuściła ze świstem powietrze opadła na oparcie i spojrzała na Elrę ze znużeniem.

Elra odpowiedział podobnym spojrzeniem.

- Dał mi listę ziół - mruknął, kładąc kopertę na stole. - Trzeba będzie wysłać ją tej wampirzycy, jak-jej-tam.

Potem westchnął i wyłożył się wzdłuż ich kanapy, z głową wspartą o uda Dany. Nie miał już siły.

- Ta, na którą się gapiłeś, trochę się śliniąc - podsunęła Dana, przeczesując palcami jego włosy. Pochyliła się i pocałowała go. - Chodźmy do łóżka. Przytulisz mnie, a ja poczytam.