16.2: Wywiad z wampirem

[Cerro]

Wampirzy Wymiar

- Idzie. Nie spiesząc się. Trochę chyba nawet szuka wampirów - potwierdził Neatan. - Nie wiem, wydaje mi się, że Isaku ma trochę racji i nie ma racji. Biorąc pod uwagę zachowanie i przydomek Kellama, mam wrażenie, że nawet nie miałby z kim nas zdradzić. Jest totalnym odludkiem. Odwampirem. No rozumiesz.

[Akayla]

Wampirzy Wymiar

- A potem narzeka, że mu nudno - westchnął Syrus. - Rozumiem - zapewnił jednak. - Nic się na to wszystko nie poradzi, skoro on sam nie chce nic ze sobą zrobić.

[Cerro]

Wampirzy Wymiar

- Nie wiem, może są tacy - powiedział Neatan. - Nie znamy reszty Wielkich. Amaterasu przejęła w jakiś sposób cały kraj. Kellama tak do końca nie rozumiem. Kellama i jego związków z ludźmi. Jest dziwakiem - podsumował. - Iiii właśnie dotarł do miejsca, które wygląda jak miejsce spotkań potężnych, prawiecznych wampirów - dodał.

[Akayla]

Wampirzy Wymiar

- Czyżbyśmy mieli zaraz sprawdzić słuszność twojej teorii? - zapytał Syrus, zatrzymując się między krzakami. - Gdyby trzeba było iść zabijać, jestem gotów. Ale dobrze by było na wszelki wypadek uprzedzić Ravkena.

[Cerro]

Wampirzy Wymiar

- Nie trzeba - zapewnił Neatan. - Miejsce jest puste. Poza tym, Ravken nie ma swojej magii.

[Akayla]

Wampirzy Wymiar

- Nie oddałeś mu jeszcze? - zdziwił się Syrus.

[Cerro]

Złote Imperium

- Wyszedłeś tu z pewnych błędnych założeń - powiedział Neatan. - Zacznijmy od tego, że nie ja mu ją zabrałem. Po drugie, nie ja ją mam.

[Akayla]

Złote Imperium

Syrus uniósł brwi. Podniósł swój kubeł z krwią i potruchtał dalej.

- Więc mnie popraw: kto ją zabrał i kto ją ma?

[Cerro]

Złote Imperium

- Dana i Karai, odpowiednio - powiedział Neatan. - Budź lepiej te wampiry, Kellam się rozsiadł, więc chyba zostałeś z tym sam.

[Akayla]

Złote Imperium

Syrus westchnął.

- Idę, idę - zapewnił, postanawiając jednocześnie, że pójdzie do Ravkena i zaoferuje pomoc w problemie odzyskania jego mocy, kiedy tylko wróci.

Jakiś czas później dotarł do wampira, i podchwycił zapach następnego. Przy takim ich rozproszeniu, czekała go naprawdę długa noc.