Kingdom of North

"Się" stało. Oczywiście, pomyślał Syrus.

- Naturalnie - odrzekł jednak po prostu i uśmiechnął do niej łagodnie. - Jestem wam wdzięczny, Najjaśniejsza Pani - zapewnił.

- A co ty sądzisz o tej zmianie? - zagadnęła beztrosko Dana.

- Jeśli pytasz o moje uczucia, na początku nie byłem zachwycony, ale z perspektywy, może jednak mi ona służy. Jeśli pytasz o kalkulację, moja opinia mniej więcej pokrywa się z twoją - odrzekł Syrus. - Lis ma gęstą sieć w całym mieście za wyjątkiem dzielnicy wampirów i musiałby się sporo namęczyć by pozyskać tam kogokolwiek beze mnie. Zacząłem już nad tym pracować z pałacu, ale będąc na miejscu jest łatwiej.

- Lis nie do końca zdaje raporty nam - stwierdziła Dana.

- Cóż, nie - przyznał. - W teorii, te raporty powinny docelowo trafiać do was od Nithaela, ale rozumiem. Z odpowiednimi funduszami, mogę podkupić dla was część sieci.

- Zazwyczaj trafiają... gdy jest potrzeba. Ale jak wiesz, konflikty między nami a Namiestnikiem się zdarzają - przyznała Dana. - Wolałabym raczej alternatywę. Fundusze nie są problemem.

- Zatem się tym zajmę - odrzekł Syrus. - Czuję się jednak zobowiązany uprzedzić, nie jestem w stanie przechwycić wiadomości z całej sieci ani zbudować czegoś choćby zbliżonego rozmiarem. To, co ma Lis zawsze będzie lepsze.

- Myślę, że to nie będzie potrzebne - powiedziała Dana i delikatnie wysunęła dłoń spod jego ramienia, skoro dotarli przed drzwi gabinetu. - Naprawdę, nie sądzę żeby doszło... wiesz. Do tego, że zupełnie nie będziemy mogli polegać na Lisie. Jednak przezorność to dobra cecha.

- Jeśli Lis kiedykolwiek się dowie, co robię, prawdopodobnie już nie będziecie mogli - odrzekł Syrus spokojnie, skrywając zdumienie wobec faktu że Dana nie bierze tego zupełnie pod uwagę. - Jest w tym dużo lepszy ode mnie. Przemyśl to dobrze, Najjaśniejsza Pani, i dopiero wtedy daj mi znać - poprosił.

- Jak sam zauważyłeś, Lis nie służy nam tylko Nithaelowi - powiedziała Dana. - Czy naprawdę sądzisz, że Nithael pozwoli mu na samowolę tylko dlatego, że się obrazi?