16.2: Wywiad z wampirem

[Cerro]

Złote Imperium

- Nie, wszystko w porządku - zapewnił Ravken. - W zasadzie, jeszcze się po nią nie zgłosiłem.

[Akayla]

Złote Imperium

- Mhm, rozumiem - zapewnił Syrus. Potrafił też sobie wyobrazić, dlaczego Ravken tego nie zrobił. - Skoro tak, zrób to, proszę - dodał. - Wiesz, jaka sytuacja jest napięta.

[Cerro]

Złote Imperium

- Tak - powiedział Ravken. - Dlatego mam wrażenie, że Karaiemu chwilowo ta magia przyda się bardziej.

[Akayla]

Złote Imperium

Syrus zamrugał.

- Przepraszam za pytanie, ale mnie zaskoczyłeś. Martwisz się o niego?

[Cerro]

Złote Imperium

- Wszyscy powinniśmy troszczyć się o naszego Proroka - powiedział Ravken i prychnął śmiechem. - Tak, trochę tak - przyznał.

[Akayla]

Złote Imperium

Syrus zachichotał.

- To naprawdę miłe z twojej strony - zapewnił go. - Cieszę się, że się dogadaliście, chociaż trochę.

[Cerro]

Złote Imperium

- Tak, ja też - powiedział Ravken. Westchnął i zatrzasnął książkę. - Jak wam poszło w mrocznym świecie?

[Akayla]

Złote Imperium

- Dobrze - zapewnił Syrus. - Nabiegałem się, ale wybudziłem tylu, ilu faraon chciał. I dowiedziałem się, że cesarzowa i pozostali Wielcy mają Kellamowi za złe, że Lilith zginęła. On wydaje się niezbyt tym przejmować.

[Cerro]

Złote Imperium

- Wydaje mi się, że reszta się go boi - stwierdził Ravken. - A przynajmniej on poczyna sobie jakby tak było.

[Akayla]

Złote Imperium

- Nazywają go bezużytecznym, a jego nie obchodzą żadne normy ani zasady, nie czuje przywiązania do nikogo, a jednocześnie jest dostatecznie zdolny, by wygrać w starciu przeciw pozostałym pomimo braku szczególnych zdolności. A może przez niego. Na ich miejscu byłbym przynajmniej ostrożny. Tacy ludzie, jak już znajdą powód i wolę, żeby czegoś dokonać, są szalenie niebezpieczni.