16.2: Wywiad z wampirem

[Cerro]

Złote Imperium

- O jaką gazetę? - jęknęła Dana. - Pójdę. Muszę nabrać odporności na święte oburzenie Karaiego przed pobytem w Świątyni - westchnęła i zwlokła się z łóżka.

W bladym porannym świetle wydawała się jakaś zielona. A może naprawdę była zielona, bo ledwie złapała pion, pobiegła. Oddać poranną ofiarę bogom trudnych ciąż.

[Akayla]

Złote Imperium

- Tę z wczoraj. Którą czytał Kellam - wyjaśnił jej Elra, troskliwie podsuwając jej ręczniczek, kiedy tylko skończyła. - Chodź, pomogę ci - dodał, podsuwając jej ramię, żeby mogła się podeprzeć w drodze do garderoby.

[Cerro]

Złote Imperium

- Jeszcze umiem chodzić - sarknęła Dana, jednocześnie uwieszając się na nim rozpaczliwie.

Ubieranie się szło jej wolno. Zanim służące ich uczesały i umalowały lekko, Karai już pewnie zapuścił korzenie. Musieli ufać jego nowo odnalezionemu spokojowi.

[Akayla]

Złote Imperium

Elra i tak zamierzał przeprosić. Dmuchanie na zimne i tak dalej.

Tak więc ledwie weszli do saloniku, przywitali się, a Elra pomógł Danie usiąść, powiedział:

- Wybacz, że tak długo nam to zajęło, Oświecony. Zapewniam, że nie zwlekaliśmy.

[Cerro]

Złote Imperium

Karai wciąż stał. I właśnie kończył czytać.

- Ciekawa literatura - powiedział, odkładając gazetę na stół przed nimi. Dana trochę zbyt gwałtownie powiodła za nią wzrokiem i znów naszły ją mdłości.

[Akayla]

Złote Imperium

- Wiem - westchnął Elra, głaskając żonę po plecach w złudnej nadziei, że to coś pomoże. - Wypuścimy własne pisma, ale na to trzeba chwili. Doraźnie, możemy dyskretnie uciszyć odpowiedzialnych za to ludzi.

[Cerro]

Złote Imperium

Karai uniósł brwi.

- Ciekawe metody - przyznał. - Jednak mniejsza o to. Na południowym wybrzeżu wylądowały siły Południowych Królestw. Udało się je zatrzymać na linii umocnień, na razie. Podobno tuż za granicą wód przybrzeżnych Imperium stoi flota Cesarstwa Wschodu.

[Akayla]

Złote Imperium

Elra uniósł brwi i zaklął w duchu.

- Książę - zwrócił się do Neatana. - Czy mógłbyś poprosić tu Isaku? Proszę, usiądź, Oświecony - dodał, bo Karai nadal stał.

[Cerro]

Złote Imperium

Karai skinął głową i usiadł.

Isaku pojawił się po kwadransie, w bardzo niedbale związanym szlafroku i absolutnie rozczochrany. Powiódł wzrokiem od obwieszonego złotem Karaiego do wyczesanej Dany, wzruszył ramionami i padł na wolne miejsce.

- Przynieś daktyle - powiedział, wskazując palcem jednego z kuszników, który odszedł.

[Akayla]

Złote Imperium

- Mamy wojnę - wyjaśnił mu Elra. - Królestwa zaatakowały południową granicę, Cesarstwo podobno zagraża wybrzeżu od Wschodu. - Urwał na chwilę. - Nie jestem pewien, na ile to dobry pomysł, ale spróbowałbym wzmocnić obie linie obrony na tyle, żeby je utrzymać, i zabrać walki na teren Królestw. Do Meselerinu dotarło jakieś wezwanie do działania? - zwrócił się do Neatana. W końcu trzymał króla.