Kingdom of North

- Tak - zapewniła N'gaya. - Przepraszam.

Bo może rzeczywiście trzeba się było wziąć do pracy, a nie stać i gadać.

Fariha machnęła ręką.

- Nic się nie dzieje.

Wytarabanili się na zewnątrz we trójkę i zabrali za taszczenie pozostałych kufrów.

- Twoi rodzice... mówili kiedy zamierzają się znów pojawić? - zapytał Ver cicho, kiedy zrobili już kilka rundek.

Bo, o ile się orientował, nikt im jeszcze nie powiedział o decyzji N'gayi.

- Nie. Raczej nie zwykli się zapowiadać - powiedziała N'gaya. - Ojciec uważa, że do swojego mieszkania może wchodzić, kiedy chce - wyjaśniła i przewróciła oczami. - Zwykle tam siedzieli aż wrócę. Ciekawe czy jak nie wrócę to powiadomią straż - zaśmiała się i zapaliła.

- Irytujące - przyznał Ver i zachichotał. - Cóż, pewnie wkrótce zobaczymy. Bo lustra do ciebie pewnie też nie mają, hm?

- Mają, ale ja go nie używam - powiedziała N'gaya. - Chyba nawet go nie wzięłam. Oszalałabym.

Ver pokiwał głową.

- Pewnie masz rację - przyznał.

Postali chwilę, nim wreszcie mruknął.

- W zasadzie, to może zabiorę się teraz - stwierdził. - To wrócę o rozsądniejszej porze.

- Ja mam jeszcze chwilę, to mogę pomóc w rozpakowywaniu - zadeklarowała się Faryszka.

- Ja ciągle nie wiem, gdzie to pomieścimy, więc nie musisz się spieszyć - zapewniła N'gaya Vera. - Będziemy miały co robić.

Fariha zachichotała.

- Jestem pewna, że coś wymyślimy - zapewniła pogodnie.

- Już się boję - prychnął Ver z rozbawieniem. - To do zobaczenia.

Pocałował czule N'gayę, pomachał Faryszce i poszedł osiodłać konia. Nie było sensu wprzęgać ich z powrotem w powóz, stajenni dopiero co wszystko schowali. Tak więc niedługo później kłusował już niespiesznie w kierunku portalu.

*

- Chyba należałoby zacząć od zrobienia miejsca w szafach na ubrania - zauważyła Fariha, kiedy obie weszły z powrotem do domu.

Skubnęła wargę, wyraźnie zastanawiając się, gdzie poza sypialnią Ver ma jeszcze takowe. Bo te w sypialni były oczywiste.

Nie zrobiono mu nawet pół zdjęcia. Wszyscy byli pod Świątynią i pałacem, poza tym w mieście zauważono powóz z herbem Lundena i wielu dziennikarzy próbowało go znaleźć. Jeżeli mieszczanie byli wzburzeni, to albo szli protestować pod Świątynię, albo dyskutowali nad gazetami i audycjami.

Ver dotarł zatem do rezydencji bez przeszkód. Strażnicy zasalutowali mu i wkrótce przejął go Bashar.

- Zechcesz wejść i usiąść, książę? - zaprosił.

Isaku był już co prawda w stajni wraz z Leesem, ale Floki i Fabia zostali w pałacu, trochę się polenić, a trochę dopilnować szykowania przekąsek na wieczorną wyprawę łódką.

*

- To wielki dom, na pewno znajdziemy jakieś wieszaki czy coś - zapewniła optymistycznie N'gaya.

- Chętnie, dziękuję - potaknął Ver, uśmiechając się przyjacielsko do Bashara. Lubił go. - Isaku pewnie siedzi już w stajni? - domyślił się.

*

- Ahum. I chyba są tak ze dwa pokoje których nie używa, tak na oko - dodała, troszkę głośniej wciągając powietrze. - To to też będzie przestrzeń do wykorzystania. I może ma tam dodatkowe wieszaki.